ဒို့ရိုးရာ အရက်ဆိုင် မောင်ခြိမ့် (အတွေးပင်လယ်ပြာတွင် ရေးသားသည်) ***ဖြစ်ရပ်မှန် ဇာတ်လမ်းလေးအား ခံစားတင်ပြထားသည်။*** ရန်ကုန်တိုင်း အုတ်ဖို့မြို့လေးမှာ ကုန်းလမ်း ရေလမ်း ပေါက်ရောက်သဖြင့် စည်ကားလျက်ရှိသည်။ အုတ်ဖို မြို့စွန် ရပ်ကွက်လေးထဲ !ဒို့ရိုးရာ … အရက်ဆိုင်!

ကြောင်အိုကြီး ရေးသားသူ – ????? “အား ရှီး ကျွတ် ” အမေ့ရေ… အ… သေပါပြီ” သင်ဇာ့ ပါးစပ်ကနေ ညည်းညူသံတွေ တရစပ်ထွက်ပေါ်နေသည်။ ယောက်ျားဖြစ်သူ ကိုမင်းနှင့်လက်ထပ်ပြီးလို့ သုံးနှစ်လောက် ကြာတာတောင် ဒီလောက်ထူးကဲတဲ့

ပြောပြဖို့ ခက်တယ် ရေးသားသူ – ဘုံခုနှစ်ဆင့် ညပိုင်း အချိန်ပို ဆင်းရမှာမို့လို့ ကျုပ် အလုပ်က စောစောပြန်လာခဲ့တယ်။ ကားဆေးသုတ် လုပ်ငန်းပါ။ အလုပ်က မနိုင်ဘူးဗျ ဆရာပါ ဝင်လုပ်နေရတာ။ကျုပ်အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ဦးမြင့်စိုး နဲ့ မမဖြူကို

ဖြစ်တတ်တာမဟုတ်ဘူး ဖြစ်ခဲ့တာ ရေးသားသူ – ကိုသစ် (အချစ်တက္ကသိုလ်) တကယ်တော့ နှင်းဝေမဝေတဲ့ နွေမကျ ဆောင်းမကျ ၊ ညမကျ နေ့မကျလေး တစ်နေ့မှာပေါ့။ နှင်း ရင် တွေ မအေးမြခဲ့ဘူး။ မူးဝေနေတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ရဲ့

မီးမီးနှင့် ကျွန်တော် ရေးသားသူ – ????? ရှပ်အင်္ကျီလက်တိုပွပွနဲ့ ထမီလေးဝတ်ပြီး အပျိုလုပ်လာတဲ့ မီးမီး သနပ်ခါး ပါးကွက်ကျဲနဲ့ ကျနော့်အိမ်ထဲ ခြေဆောင့်ပြီး ဝင်လာပါတယ်။ “ဟေ့ အမှိုက် အီးမှန်လာတယ် ထင်တယ်” လို့ လှမ်းစလိုက်တာ

ကြွက်သိုးတို့အိမ် ရေးသားသူ – အမရာမောင် သူငယ်ချင်း နာမည်က ကြွက်သိုး။ ငယ်ငယ်ကတည်းက ဆော့ဖော်ဆော့ဖက် ။ ဒီကောင်က (၇) တန်းလောက်မှာ ကျောင်းထွက်သွားတယ်။ အပြင်လောကအကြောင်း နောကြေတယ်။ ဒီကောင့်ကြောင့်ပဲ ဂွင်းထုတတ်လာတာ။ နှာကိစ္စကတော့ စကားပြောတိုင်းပါတယ်။