အပျိုစင်လေး ထွေးထွေး

ခြံဝက ခေါင်းလောင်းသံကြားရလို့ ထွက်ကြည့်လိုက်တာ ခြံဝမှာ မိန်းကလေးသုံးယောက် အထုပ်အပိုးတွေနဲ့ ရောက်နေတာ တွေ့လိုက်ရတယ်။ ဘယ်သူတွေပါလိမ့်ဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ ခြံတခါးသော့ယူပြီး အိမ်ပြင်ထွက် ခြံဝသွားကြည့်လိုက်တာ မေနဲ့ပူစူးအပြင် ကျနော်မသိတဲ့ ခပ်ချောချော အသားဖြူဖြူ ကောင်မလေးတစ်ယောက်။ ဟိုညီအစ်မနှစ်ယောက်က ကျနော့်ကိုမြင်တာနဲ့ ဝမ်းသာသွားပြီး ထခုန်ကြတယ်။

ခြံတံခါးဖွင့်ပေးပြီး အိမ်ထဲခေါ်လာ ဧည့်ခန်းထဲရောက်မှ “သူက ဘယ်သူလဲ”   လို့မေးရတယ်။ ကျနော် မေး ဆတ်ပြတာကို မေက  “ညီမတို့ရွာက သူ့မိဘဆုံးလို့ အဒေါ်အိမ်နေတာ အဒေါ့်ယောက်ျား နှိပ်စက်လို့ ညီမတို့လည်း ရန်ကုန်လာမယ်  ဆိုတော့ သူကလည်း အလုပ်လုပ်ရအောင် လိုက်လာတာ” ဆိုပြီးရှင်းပြတယ်။  “အေး နာမည်က”   ဆိုတော့ ကောင်မလေးက “သမီးနာမည် ထွေးထွေးလို့ ခေါ်ပါတယ် ”    လို့ ပြန်ဖြေတယ်။ ဒါနဲ့   “အေး လာလာနားကြဦး ”

ဆိုပြီး အိပ်ခန်းပြတယ်။ သူတို့သုံးယောက်စလုံး တစ်ခန်းထဲထားလိုက်တယ်။ ဟိုငတိမနှစ်ကောင်က အူမြူးနေပုံကြည့်ရတာ ဒီညဆော်နှစ်ဗွေစလုံး ကြိတ်ရတော့မယ်လို့ စိတ်ထဲက အလိုလိုသိလိုက်ရတယ်။ အခွင့်အရေးရရင် သူတို့နဲ့အတူပါလာတဲ့ ဟိုငတိမလေးကိုပါ မြည်းစမ်းကြည့်ဦးမယ်လို့ စိတ်ထဲက တေးထားလိုက်တယ်။ ဆော်လေးတွေက အခန်းထဲနေရာချပြီးတာနဲ့ ရေမိုးချိုး အလှပြင်နေကြတယ်။ ကျနော်ကတော့ သူတို့စားဖို့ အပြင်ထွက်ဝယ်ပြီးပြန်လာတော့ သနပ်ခါး ကိုယ်စီနဲ့လှနေကြပြီ။ ပါလာတဲ့ စားစရာတွေပေးပြီး ထမင်းပွဲပြင် ခိုင်းလိုက်တယ်။

“စားသောက်ပြီး ဧည့်ခန်းထဲမှာ ထမင်းလုံးစီကြမယ်ဟေ့”ဆိုပြီး အခွေထိုးပြီး တိဗွိဖွင့်ပြပေးလိုက်တယ်။ ဖွင့်ထားတဲ့ ဇာတ်လမ်းက ကိုးရီးယားကျောင်းသူ အချစ်ဇာတ်လမ်း ကြမ်းတာတွေမပါပေမဲ့ ဖီးလ်အပြည့်လာစေမယ့် မိန်းကလေးက ယောက်ျားလေးအချစ်ကိုရအောင် လုပ်ယူတဲ့ ဇာတ်လမ်းမျိုးဖြစ်လေတော့ ကောင်မလေးတွေ စိတ်ဝင်တစ်စားကြည့်ကြတယ်။

ဇာတ်ဝင်ခန်းတစ်ချို့မှာ အကြင်နာပေးကြတာကို နောက်ခံဇာတ်ဝင် သီချင်းနဲ့ ရိုက်ပြထားတာ မျက်စိရှက်စရာဆိုပေမဲ့ မကျော်ပဲ ဒီအတိုင်းဖွင့်ပြထားတော့ ဆော်လေးတွေ ရှက်ရှက်နဲ့ မျက်နှာလွှဲထားကြတယ်။ ကျနော်ကတော့ ရုပ်တည်ကြီးနဲ့ သေချာကြည့်နေတော့ သူတို့ကလည်း မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ကြည့်ကြတယ်။ ကျောင်းသူလေးတွေ မလုံ့တလုံစကပ်တိုလေးတွေဝတ်ပြီးက လေးဆန်းဆန်း ပြောဆိုနေထိုင် ဟန်လေးတွေနဲ့ မိန်းကလေးဘက်ကစပြီး သည်းသည်းလှုပ်ချစ်ပြတာတွေကို ကြည့်နေရင်း မျက်နှာလေးတွေပန်းရောင် သမ်းနေကြတယ်။

နောက်ဆုံးခန်းမှာ မင်းသားက မိန်းကလေးဘက်က အချစ်ကို အသိအမှတ်ပြုလိုက်ပြီး မင်းသမီးနဲ့ကုတင်ပေါ်မှာ ကြည်နူးခန်းကိုပါ ပြသထားလို့ ကြည့်နေရင်း မရိုးမရွ စိတ်တွေဖြစ်လာရတယ်။ ကိုယ်တောင် ဒီလိုဆို ဒီကောင်မလေးတွေလဲ ဒီအတိုင်းပဲနေမှာလို့ တွေးနေတုန်း မီးပျက်သွားတယ်။ တစ်အိမ်လုံးမှောင်မည်းသွားလို့ ဟိုစမ်းဒီစမ်းနဲ့ ဖယောင်တိုင်ရှိရာ နံရံကစင်ဆီကို သွားနေတုန်း

“အင့် အမေ့ ”ဆိုပြီး တစ်စုံတစ်ယောက်ကို ဝင်တိုက်မိပြီး ကျနော်လည်း မှောက်ရက်လဲကျတယ်။”အား သေပါဘီ အမေ့ အား ကျွတ်ကျွတ်”ဆိုပြီး အသံတွေကြားလိုက်ရသလို ကျနော်လဲ ကြမ်းပေါ်လဲမကျပဲ ကောင်မလေးတွေပေါ် လဲကျသွားလို့ နူးညံ့အိစက်နေတဲ့ အသားဆိုင်လေးတွေကို ဖိမိတယ်။ သူတို့ထဲကလဲ ဘယ်သူမှန်းမသိရုန်း ရင်းကန်ရင်းနဲ့ ကျနော့်ငပဲ့ကို စမ်းမိတယ်။ ချက်ချင်းပဲ လက်ကိုရုတ်သွားလို့ ဘယ်သူမှန်း မသိလိုက်ဘူး။

“ဆောရီး ဆောရီး ”ဆိုပြီး အလူးအလဲထ စားပွဲကိုစမ်းပြီး နံရံကိုသွား ဖယောင်းတိုင် ထွန်းလိုက်ရတယ်။ အဲ့ဒီတော့မှ ကောင်မလေးတွေက ကြမ်းပေါ်မှာထိုင်နေမှန်း သိလိုက်ရတယ်။ ကျနော်ကသာ ကုလားထိုင်ပေါ်ထိုင်ပြီး တိဗွိကြည့်တာ သူတို့က ကြမ်းပေါ် ထိုင်ကြည့်တာကိုမေ့သွားလို့ သူတို့ကို မှောင်မှောင်နဲ့ ခလုတ်တိုက်လဲတာကိုးလို့ သိလိုက်ရတယ်။

“ကဲ မီးလဲပျက်ပြီဆိုတော့ ဘာမှလုပ်စရာမရှိဘူး နင်တို့လဲ ပင်ပန်းလာတာဆိုတော့ အိပ်ကြရအောင်”လို့ပြောလိုက်တာကို ရှက်သွားကြပြန်တယ်။ ကိုယ့်စကားကလည်း အနှောင့်မလွတ် အသွားမလွတ် ဖြစ်သွားတာကြောင့် မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး အိပ်ခန်းလိုက်ပြလိုက်တယ်။ ပူစူးက”အကို ပူစူး ဆီးသွားချင်သေးတယ်”

ဆိုလို့ အိပ်သာလိုက်ပြရသေးတယ်။ နောက်အိပ်ခန်းလိုက်ပြပြီး ကိုယ့်အခန်း ကိုယ်ပြန်လာလိုက်တယ်။ ဟိုတစ်ယောက်ပါ မလာရင် ပူစူးတို့အခန်းထဲ တစ်ခါတည်းဝင်ပြီး ဇာတ်လမ်းစလိုက်လို့ရနေပေမဲ့ တစ်စိမ်း မိန်းကလေးတစ်ယောက်က ပါနေတော့ ကိုယ်ရှိန်သတ်ကာ အိပ်ခန်းထဲဝင်နေလိုက်ရပေမဲ့ အိပ်လို့က မပျော်ဘူး။ အခန်းတံခါးဟထားလို့ မေတို့ညီအစ်မနှစ်ယောက်ထဲက တစ်ယောက်ယောက်ဝင်လာရင် ကောင်းမယ်လို့တွေးရင်း စောင့်နေမိတယ်။ မိမိလိုးလို့ရတဲ့မိန်းကလေးတွေ မိမိအိမ်ထဲမှာ ရှိနေမှန်းသိနေတဲ့အတွက်။

အချိန်ကြာလာတာနဲ့အမျှ တဏှာစိတ်တွေ ပိုထန်လာရတယ်။ ဒါနဲ့ သူတို့မလာရင် ကိုယ်သွားမယ်လို့ဆုံးဖြတ်ပြီး အခန်းထဲကထွက် ခြေကိုဖော့နင်းလာရင်း မေတို့အခန်းရှေ့မှာ ရပ်လိုက်တယ်။ အာခေါင်ထဲခြောက်ကပ်လာလို့ အခန်းထဲမဝင်သေးပဲ မီးဖိုချောင်းဖက်ထွက်လာပြီး ရေခဲသေတ္တာထဲက ဝီစကီနှစ်ပက်လောက် ခွက်ထဲထည့်ပြီး မော့ချလိုက်တယ်။ ပူထူရှိန်းဖိန်းပြီး အရှိန်လေးက တစ်ရိပ်ရိပ်တတ်လာတယ်။ ကိုယ်လိုချင်တဲ့ အတိုင်းအတာထိ ရောက်သွားလို့ ခေါင်းထဲမှာ ရက်မက်ဆန္ဒကလွဲပြီး ဘာမှမရှိတော့ ညီတော်မောင်ကလည်း တောင်းတနေပြီ။ ခြေလှမ်းတွေကလည်း သွက်လို့။

အခန်းတံခါးကို အသာတွန်းလိုက်တာ ချက်မချထားလို့ ပွင့်သွားတယ်။ တစ်အိမ်းလုံးမှောင်နေသလို အခန်းထဲမှာလဲ မှောင်မည်းနေတယ်။ အမှောင်ထဲမှာ မျက်စိကျင့်သားရအောင် ခဏရပ်နေလိုက်တယ်။ မျက်စိကျင့်သားရလာတော့မှ အခန်းရဲ့ အလယ်ကြမ်းပေါ်မှာဖျာခင်းပြီး ဆော်သုံးဗွေ အိပ်နေတယ်။ ဘေးချင်းယှဉ်ရက်အိပ်နေကြတဲ့ သူတို့သုံးယောက်အနက် ဘယ်သူကပူစူး၊ ဘယ်သူကမေ၊ ဘယ်သူက ထွေးထွေးဆိုတာ ခွဲခြားလို့မရဘူး။ ဒါပေမဲ့ သွေးသားတွေက ဆာလောင်တောင်းတလာလို့ ဘာမှစဉ်းစားမနေတော့ပဲ ဘယ်ဘက်အစွန်းမှာအိပ်နေတဲ့ တစ်ယောက်ဘေးဝင်လှဲပြီး စောင်ကိုအသာမ ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်ထားလိုက်တယ်။

ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်ပြီး လက်က တစ်ဆက်တည်း သူမထမီကိုပါ ဖြေချလိုက်တယ်။ ထမီပြေသွားတာနဲ့လက်က သူမပေါင်ကြားထဲက ဂူဝလေးကိုစမ်းရင်း ကျန်လက်တစ်ဖက်က အကျီပါးလေးကိုချွတ်ဖို့ ရင်ဘက်ကိုစမ်းတယ်။ နှိပ်ကြယ်သီးလေးတွေ တပ်ထားလို့ အလွယ်တစ်ကူပဲ ချွတ်လို့ရသွားတယ်။ လက်တွေက လျင်မြန်နေသလို ပါးစပ်ကလည်း သူမပါးလေးတွေအနှံ လိုက်ပြီးနမ်းလိုက် လည်တိုင်လေးတွေ ဂုတ်ပိုးသားလေးတွေကို နမ်းလိုက်လုပ်ပေးနေမိတယ်။ လက်တစ်ဖက်ကတော့ နူးညံ့နေတဲ့ ရင်သားလေးတွေကို ဆုပ်နယ်ပေးတယ်။

နမ်းနေရင်း ကျန်တဲ့နို့တစ်လုံးကိုပါ ပါးစပ်နဲ့စုပ်ပေးလိုက် နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို စုပ်လိုက် ချေလိုက် လုပ်ပေးနေတယ်။ သူမဂူဝလေးကိုစမ်းနေတဲ့ လက်ကလည်း ဖောင်းအိနေတဲ့ ပိပိလေးကိုစမ်းမိလို့ အကွဲကြောင်းလေးတစ်လျောက် လက်ခလယ်နဲ့ ပွတ်ဆွဲပေးလိုက် အထဲကိုထိုးသွင်းပြီး အတွင်းအသားနုလေးတွေကို ကလိလိုက် စောက်စေ့လေးကို ပွတ်လိုက် ချေလိုက်လုပ်ပေးလို့ ဂူလေးထဲက အရည်ကြည်လေးတွေ စိမ့်ထွက်လာရတယ်။

ကျွန်တော်ကလိနေလို့ ကောင်မလေးကလည်း ထွန့်ထွန်း လူးနေလို့ နိုးနေမှန်းသိရတယ်။ ခုလိုလုပ်နေတာကို မငြင်းဆန်ပဲ ငြိမ်ခံနေတာကြောင့် မေ ဒါမှမဟုတ် ပူစူးပဲ ဖြစ်မှာလို့ ထင်နေမိတယ်။ ငပဲ့ကလည်း တောင့်တင်းလာပြီး ကာမစိတ်တွေကလည်း ထန်လာပြီမို့ သူမထမီလေးကို ခြေထောက်ကနေ ကွင်းလုံးကျွတ် ဆွဲချွတ်လိုက်ရင်း ပေါင်နှစ်ချောင်းဆွဲ ထောင်ကားထားလိုက်တယ်။ ကားထားတဲ့ကြားဝင်ပြီး ပိပိလေးကို လက်နဲ့စမ်းပြီးငပဲ့ကို ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ အထဲမဝင်ပဲ ချော်ထွက်သွားလိုက် နောက်တစ်ကြိမ် လက်နဲ့အသာထိန်းကိုင်ပြီး ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ လီးထိပ်ဝင်သွားပြီး အထဲမှာ အတော်ကြပ်နေတယ်။ ဒါနဲ့ အားယူပြီး ထပ်ဆောင့်သွင်းလိုက်တယ်။

“အား… ကျွတ် ကျွတ် ”ဆိုတဲ့အသံ ခပ်အုပ်အုပ်လေးနဲ့တိုးတိုးလေး စုပ်သပ်သံကြားတယ်။ ငပဲ့ကတော့ တစ်ဆုံးနီးပါးဝင်သွားလို့ လီးတစ်ချောင်းလုံးအထဲမှာ ညှပ်ခံထားရသလို ဖြစ်နေရတယ်။ နို့လေးတွေကိုစို့လိုက် လက်နဲ့အုပ်ကိုင်ရင်း ဆုပ်ချေပေးလိုက် လုပ်နေမိတယ်။ သူမကလည်း တစ်ဟင်း ဟင်းနဲ့ ညီးနေရတယ်။ ဒါနဲ့ ငပဲ့ကို ပြန်ဆွဲထုတ်ပြီး ထပ်ထိုး သွင်းလိုက်နဲ့ သာသာလေးဖိဆောင့် ပေးနေမိတယ်။ နောက် သူမ ကိုယ်လုံးဘေးလက်ထောက်ပြီး အားရပါးရလိုးနေမိတယ်။

ဆီးခုံချင်းတစ်ဖတ်ဖတ် ရိုက်သံတွေကလည်း စည်းချက်ကျကျ တစ်ဟင်းးဟင်းနဲ့ အော်ညီးသံလေးတွေက တိုးတိုးဖွဖွကြားမှာ အသက်ရှုသံပြင်းပြင်းတွေနဲ့အတူ လိုးနေမိတယ်။ လိုးလိုက် ခဏနားပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကိုစုပ်ပေးလိုက် နို့လေးတွေကို ပြန်စုပ်လိုက် စောက်ပတ်လေးကို လိုးလိုက်နဲ့ သောက်လေ သောက်လေ ငတ်မပြေနိုင်တဲ့ ကာမဆားငံရေကို တစ်ညလုံး သောက်သုံးနေမိတယ်။

အစက ကောင်မလေး မလှုပ်မယှက်နေပေမဲ့ နောက်တော့ ဆောင့်ချက်ကြမ်းကြမ်းတွေအပြိုင် ပြန်ကော့ပေးနေလို့ လိုးရတာ တော်တော်လေး မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင် ဖြစ်လာတယ်။ ပက်လက်လေးကိုလိုးနေရာက လေးဖက်ထောက်ခိုင်းလိုက် ဖင်ဘူးတောင်း ထောင်ခိုင်းလိုက်နဲ့ ကိုယ်လိုသလို ပုံစံပြောင်းခိုင်းပြီး တစ်ညလုံးလိုးနေမိတယ်။ စောက်ပတ်လေးကလည်း အရည်လေးတွေ ရွှဲနေအောင်ကို ထွက်လို့ လိုးလို့ကလည်း တစ်အားကောင်းနေတော့ နောက်လူတောင် ပြောင်းမလိုးတော့ပဲ အဲ့ဆော်ပဲ ဆက်တိုက်လိုးနေမိပြီး အကြောပေါင်းတစ်ထောင် စိမ့်လောက်အောင် ကောင်းလာအပြီးမှာ သူမပိပိလေးထဲ သုတ်ရေတွေ ပန်းထည့်လိုက်ပြီး သူမကိုယ်လုံးလေးပဲ ဖက်အိပ်လိုက်တော့တယ်။

မနက်အိပ်ယာက နိုးတော့ ကျနော့်ဘေးမှာ ဘယ်သူမှမရှိတော့ဘူး။ ခေါင်းတွေက တစ်အားကိုက်နေတော့ ညက ဝီစကီကြောင့်လို့ သိလိုက်ရတယ်။ မီးဖိုခန်းဖက်ထွက်လာတော့ ဆော်လေးသုံးယောက်စလုံး မနက်စာချက်ပြုတ်နေတာ တွေ့လိုက်ရလို့ ပြုံးပြီးနှုတ်ဆက်လိုက်တယ်။ ရေခဲသေတ္တာဖွင့် ဝီတစ်ပက်လောက် သောက်ပြီးပြန်ဖြေ ပြီးတာနဲ့ ကိုယ်လက်သန့်စင်ဖို့ ရေချိုးခန်းဖက်ထွက်လာလိုက်တယ်။

မျက်နှာသစ်ပြီး ထမင်းစားခန်းထဲရောက်တော့ အားလုံးက အဆင်သင့်ပြင်ပြီးဖြစ်နေလို့ မနက်စာဝင်စားလိုက်တယ်။ကောင်မလေးတွေက ညက ဘာမှမဖြစ်သလိုဟန်နဲ့ ငြိမ်ချက်သားကောင်းနေတယ်။ ရုပ်တည်လေးတွေနဲ့။ ကျနော်လည်း ဘာမှမဖြစ်သလို ဟန်ဆောင်ပြီး နေလိုက်တယ်။စာသောက်ပြီး”ကဲ ပူစူးတို့ကို မြို့ထဲလိုက်ပြမယ် ပြင်ဆင်ထားကြ”လို့ ပြောလိုက်တာ

“ဟေး..”ဆိုပြီး ပျော်သွားကြတယ်။ အားလုံးအသင့်ဖြစ်တာနဲ့ အိမ်တံခါးတွေ သေချာပိတ်ပြီး တစ်မြို့လုံးအနှံ လျောက်လည်ကြတယ်။ ဆော်လန်းလန်းသုံးယောက်နဲ့ လျှောက်သွားနေတဲ့ ကျနော့်ကိုအားကျတဲ့အကြည့်တွေနဲ့ ဝိုင်းကြည့်ကြလို့ ဘဝင်ကခပ်မြင့်မြင့်။ ထူးခြားတာ ဟိုညီအမနှစ်ယောက်က ကျနော့်ကိုမှီအောင် လိုက်နိုင်ပေမဲ့ ထွေးထွေးက နောက်ကျန်ကျန်နေလို့ စောင့်ခေါ်နေရတာပါပဲ။ ဆိုင်တစ်ဆိုင်မှာထိုင်နားရင်း ထွေးထွေးကို

“နေမကောင်းဘူးလား” လို့ မေးတော့”ကောင်းပါတယ် ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး လမ်းသိပ်မလျှောက်နိုင်လို့ပါ”တဲ့ ပြန်ဖြေတယ်။ ဘယ်လမ်းလျှောက်နိုင် ပါ့မလဲအဲ့ဒါ အချစ် က ပေးတဲ့ ဒဏ်ရာတွေ လေတဲ့ ပူစူးက ဝင် ပြောတယ်။ မေကလည်း”တစ်ချို့တွေက ငါးစိမ်းလည်းမြင်ရော ငါးကင်ကို တန်းပစ်တာပါပဲအေ တို့တွေက ငါးကင်တွေဆိုတော့ ငါးကင်ပဲစားတော့မယ်”

ဆိုပြီး ဘေးနားလာရပ်တဲ့ စားပွဲထိုးကို ငါးကင်လှမ်းမှာတယ်။ ဟာ ဒါဆို ညက ငါတတ်လုပ်မိတာ ထွေးထွေးကိုပေါ့။ ဒါကြောင့် ပိပိလေးက ကြပ်နေတာလို့ သိလိုက်ရတယ်။ မျက်နှာချင်းဆိုင်မှာထိုင်နေတဲ့ ထွေးထွေးကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ရှက်မျက်နှာလေးတွေနဲ့ ဟိုနှစ်ယောက်ကို မျက်စောင်းထိုးနေတယ်။ ဟိုနှစ်ယောက်ကလည်း ပြောင်ချော်နေတဲ့ မျက်နှာပေးလေးတွေနဲ့ လှမ်းစနေတယ်။ ထွေးထွေးကလည်း အပျိုစစ်စစ်လေးမို့ ပိပိလေးက ပါကင်လေးဖြစ်။ ဒါကို ညက ဟိုနှစ်ယောက်နဲ့မှားပြီး ပါကင်ဖောက်မိတာပါလားလို့ သိလိုက်ရတယ်။ ကောင်မလေးကလည်း ညက ပြန်ကော့ပေးလို့ အခြေအနေက ကိုယ့်ဘက်ပါနေမှန်းသိလို့ ကြိတ်ပြီးဝမ်းသာရတယ်။

ထွေးထွေးကို စိုက်ကြည့်လိုက်တော့ ရှက်မျက်နှာလေးနဲ့ ခေါင်းကို မဖော်တော့ဘူး။”ဒါဆို စာသောက်ပြီးရင် အိမ်ပြန်ကြမယ် ဒီနေ့လဲနေရာ တော်တော်စုံသွားပြီ ””ဟုတ်လား”မေးလိုက်တာ”သဘော သဘော ကျုပ်တို့အတွက် မဟုတ်ဘူးဆိုတာ သိပြီးသား ”လို့ မေက ငေါ့တယ်။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ဧည့်ခန်းထဲမှာ နားနေရင်း ဘေးနားမှာထိုင်နေတဲ့ ထွေးထွေးကို”တော်တော်နာနေလား”လို့ မေးလိုက်တယ်။

“အင်း နာတော့ နာနေတယ် ဒါပေမဲ့ ရပါတယ် ”လို့ တိုးတိုးဖြေတယ်။”ဒါဆို ဒီညရသေးလား”လို့ တိုးတိုးကပ်မေးလိုက်တာ”ဟာ…”ဆိုပြီးပေါင်ကို လက်သီးနုနုလေးတွေနဲ့ လာထုတယ်။ ပူစူးက”အမယ်လေး ဖြစ်နေလိုက်ကြတာ”ဆိုပြီး မနာလိုသံလေးနဲ့ လှမ်းပြောတယ်။ မေက သံပုရာရေဖျော်လာပြီး ကျွန်တော့ကိုကမ်းပေးတယ်။ ကျွန်တော် သံပုရာရေသောက်နေတုန်း မေတို့က အခန်းထဲ ပြန်သွားကြလို့ ဧည့်ခန်းထဲမှာ တစ်ယောက်တည်း ကျန်ခဲ့တယ်။ ဖုန်းဝင်လာလို့ ဖုန်းကိုင်လိုက်တာ အဖေ့ဆီက ဖုန်းဖြစ်နေတယ်။ ငွေလွှဲလိုက်ကြောင်း မနက်ငွေသွားထုတ်ထား လိမ္မာအောင်နေ ဘာညာနဲ့ပြောပြီး ဖုန်းချသွားတယ်။

ကျွန်တော်ကသာ မြန်မာနိုင်ငံမှာကျန်ခဲ့တာ အဖေအမေနဲ့ အကိုကြီးက အမေရိကန်မှာ ဟိုကနေ ငွေပို့နေလို့ ကျွန်တော်က ဘာအလုပ်မှ မလုပ်ပဲထိုင် စားသက်သက်ဖြစ်နေတာပေါ့။ ဒီမှာကျန်ခဲ့တဲ့ ဆွေမျိုးတွေကို ကျွန်တော်ကတစ်ဆင့် ထောက်ပံ့ပေါ့။တစ်အိမ်လုံးမှာ တစ်ယောက်တည်းနေရင်း ကိုယ်ဝါသနာရာ ပန်းချီဆွဲတဲ့ အလုပ်လေးတွေလုပ် သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ စပ်တူဆိုင်လေးတွေဖွင့်ရင်း အေးအေးဆေးဆေးနေလာခဲ့ရင်းနဲ့ ရှု့ခင်းတွေကောင်းတဲ့ မေတို့ရွာမှာ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက် စီစဉ်ပေးတာနဲ့ အောက်ဒိုးထွက်ဖြစ်တာကစ မေတို့နဲ့ဆုံခဲ့တာ။

သူငယ်ချင်းစီစဉ်ပေးမှု့နဲ့ မေတို့အိမ်မှာ ထမင်းလခပေးပြီး တစ်လကြာတည်းဖြစ်ခဲ့ရင်း အပြုစုကောင်းတဲ့ မေတို့ညီအစ်မနဲ့ ဆုံစည်းခဲ့တယ်။ ခုရန်ကုန်ထိလိုက်လာပြီး လည်ပတ်နေတဲ့ ညီအစ်မနှစ်ယောက်ကြောင့် ထွေးထွေးနဲ့ပါ ဆုံစည်းရပြန်ပြီလို့ တွေးနေမိတုန်း”အကို ထမင်းစားရအောင် ညီမတို့ ပြင်ဆင်ထားပြီးပြီ”လို့ လာခေါ်တဲ့ ထွေးထွေးကြောင့် အတွေးစတွေ ပျက်သွားရတယ်။ ထမင်းစားဝိုင်းမှာ သုံးယောက်စလုံးက ဟင်းတွေဝိုင်းထည့်ပေးကြလို့ မျက်နှာပူရသေးတယ်။ ထမင်းစားပြီးကြလို့ တိဗွိကြည့်မယ်လုပ်တော့။ ပူစူးက”ကိုကို မနေ့ညက လုပ်သလိုလုပ်တဲ့ကားတွေ ကြည့်ချင်တယ် ဖွင့်ပြ”ဆိုပြီး စပ်ဖြဲဖြဲမျက်နှာလေးနဲ့ လာပြောတယ်။ ဟိုနှစ်ယောက်ကလဲ ပြုံးစစလေးတွေနဲ့ဆိုတော့”အေးကြည့် ရမယ်”

လို့ပြောပြီး ဂျပန်ကတုံးမင်းသား ဖူးကားကို ဖွင့်ပြလိုက်တယ်။ ဇာတ်လမ်းကကြမ်းကြမ်း ကတုံးမင်းသားက ဆော်လေးတွေကို အသေဖြုတ်တာကို အားပါးတရ ထိုင်ကြည့်နေလိုက်တယ်။ကြည့်နေရင်း ပူစူးက”ကိုကို ကိုကို့ဟာလေးကို ပူစူး စုပ်ချင်တယ်”လို့ ချွဲသံလေးနဲ့ ပြောလာတယ်။ မေက”ဟဲ့ ကောင်မလေး”လို့ လှမ်းဟန့်လိုက်ပေမဲ့ ပူစူးက ကျွန်တော့်ပုဆိုးကိုဖြေပြီး ပေါင်ကြားထဲက တန်းမတ်နေတဲ့ ငပဲ့ကို လှမ်းကိုင်တယ်။

ပြီးတာနဲ့ ထိပ်ဖျားလေးကို ဂျပန်မလေးတွေလို လျှာလေးနဲ့ ရစ်ပြီးယက်လိုက် စုပ်လိုက် လုပ်နေတယ်။ မေက သူ့ညီမအကြောင်း သိထားလို့ဆက်မပြောတော့ပဲ ရုပ်ရှင်ကိုပဲ ပြန်ကြည့်တယ်။ ကျနော်က လီးစုပ်ခံနေရင်း အော်ကား ကြည့်နေရလို့ ထူးထူးခြားခြားရင်တွေတောင် ခုန်လို့။နောက်မှီပေါ် မှီထိုင်ပြီး ဇိမ်ခတ်နေလိုက်တယ်။ ညာဖက်မှာထိုင်နေတဲ့ ထွေးထွေးကို ဘေးနားကပ်အောင် လှမ်းဆွဲလိုက်တော့ ထွေးထွေးကလည်း အနားကပ်ထိုင်တယ်။ထွေးထွေးရဲ့ ပုခုံးပေါ်ကနေဖက်ပြီး သူမနို့ကို အကျီလည်ပင်းပေါက်ကနေ လှမ်းနှိုက်လိုက်တယ်။ နူးညံ့အိစက်နေတဲ့ ထွေးထွေးရဲ့နို့လေးတွေက လက်ထဲမှာ ကိုင်လို့ကောင်းနေတယ်။

မေကလည်း ကျနော်ဘယ်ဖက်မှာဝင်ထိုင်ပြီး ကျနော့်လက်ကို သူနို့ပေါ်တင်ပေးတယ်။ နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ နို့တွေကိုကိုင်ရင်း အောကားကြည့်ရတဲ့အရသာဟာ ဘာနဲ့မှ မလဲနိုင်တဲ့ နတ်စည်းလိုမျိုး ဖြစ်နေမိတယ်။ ငပဲ့ကို သေသေချာချာ စုပ်ပေးနေတဲ့ ပူစူးကြောင့်လည်း ကာမစည်းစိမ်းကို ပိုတိုးသွားစေတယ်။ မေက နားနားတိုးကပ်ပြီး”ကိုနော် ဒီည မေတို့သုံးယောက်စလုံးကို လိုးပေးရမယ် မနေ့ကလို တစ်ယောက်တည်းကို မလိုးရဘူး”လို့ ပြောတယ်။

“အေးပါကွာ သုံးယောက်စလုံးကိုလိုးပါ့မယ်”လို့ ပြောရင်း။”ပူစူး ရုပ်ရှင်ထဲကလို ဆောင့်ပေးပါလား”လို့ ခိုင်းလိုက်တာ”ဟုတ်ကဲ့”ဆိုပြီး သူ့အဝတ်တွေ အတင်းချွတ်ပြီး ပေါင်ပေါ်တတ်ထိုင်ကာ ငပဲ့လေးကို လက်နဲ့အသာထိမ်းကိုင်ပြီး ဆောင့်ပါတော့တယ်။ နောက်တော့ မေ၊ နောက် ထွေးထွေးကိုပါ အစဉ်လိုက် တတ်ဆောင့်ခိုင်းပါတယ်။ သူတို့ဆောင့်ပြီး ကျနော်က စားပွဲပေါ် လေးဖက်ကုန်းခိုင်းပြီး နောက်ကနေ ဆောင့်လိုက် နံရံမှာကပ်ခိုင်းပြီး မော်တော်ဆက် မတ်တပ်ဆော်လိုက်နဲ့ တစ်ညလုံး ကာမပွဲကြီးကို ဆင်နွှဲပါတော့တယ်။

သုံးယောက်စလုံးကို တစ်ယောက်ဆင်း တစ်ယောက်တတ်နဲ့ ပတ်လည်းလိုးနေမိတာ ဆော်လေးတွေကလည်း အတိုင်အဖောက်ညီညီနဲ့ ခံကြလို့ သူတို့လဲကောင်း ကိုယ်လဲကောင်းနဲ့ မမောနိုင် မပန်းနိုင် ကာမခရီး အတူတူချီတတ်ကြတာ မနက်လင်းခါနီးမှ ခြေကုန်လက်ပန်းကျပြီး ဧည့်ခန်းထဲမှာတင် ပိုးလို့ပက်လက်နဲ့ အိပ်ပျော်ကုန်ကြပါတော့တယ်။ နောက်နေ့တွေမှာလည်း လျှောက်လည်လိုက် အိပ်ပြန်ရောက်ရင် လိုးလိုက် ဆော်လိုက်နဲ့ ပျော်ပျော်ကြီးနေကြပါတယ်။

ပူစူးက ဂျီတိစီ အမှတ်မီတာကြောင့် ကျောင်းတတ်ဖို့ဆိုတဲ့ အကြောင်းပြချက်နဲ့ မေက သူ့ညီမကို အဖော်ရအောင်နဲ့ ရန်ကုန်မှာ အလုပ်လုပ်ဖို့ဆိုတဲ့ အကြောင်းပြချက်၊ ထွေးထွေးကလည်း အဆောင်နေပြီး အလုပ်လုပ်မယ်ဆိုတဲ့ အကြောင်းပြချက်နဲ့ ရန်ကုန်ကို ပြောင်းလာကြတယ်။ကျွန်တော်ကလည်း သူတို့ကို လှိုင်သာယာက ကျနော့်အပိုင် တိုက်ခန်းတစ်ခုမှာထားပြီး ကျောင်းတတ်သူတတ်၊ အလုပ်လုပ်သူအလုပ် လုပ်စေတယ်။ အလုပ်နားရက် ကျောင်းပိတ်ရက်တွေကတော့ ကျနော့်အပိုင်ပေါ့။

တစ်ခါတစ်လေ ပူစူးက သူအမမသိအောင် ကျောင်းပြေးပြီး ကျနော့်ဆီရောက်ရောက်လာတတ်တယ်။ ကျနော့်ဆီရောက်လာလို့ကတော့ တစ်နေကုန် အခန်းတံခါးပိတ်ပြီး ဆော်ပေးလိုက်တာပါပဲ။နောက်တော့ ပူစူးက ကျောင်းပြီးသွားလို့ အလုပ်ရသွားတယ်။ အလုပ်ရပြီး မကြာခင်မှာပဲ အလုပ်ရှင်သူဌေးနဲ့ လက်ထပ်သွားလေတော့လေသည်။The End