ဒုတ်နဲ့ပြတ်လို့မရတဲ့ ကျမ

ကျမအမည်က အိအိစိုးပါ၊ အသက်က ၂၅ရှိပြီးအိမ်ထောင်သည် တစ်ယောက်ပါ။ အိမ်ထောင်နဲ့ဆိုပေမဲ့ အမြဲထန်နေတဲ့စော်လေးပါ။ ယောက်ျားဖြစ်သူ ကိုလင်းခန့် ခရီးထွက်သွားတာနဲ့ ကျမ ဦးနေအောင်ကို ဖုန်းဆက်ခေါ်လိုက် တယ်။ ဦးနေအောင်ရောက်မလာခင် အဝတ်ဗလာချွတ်ပြီး ရေးချိုးခန်းထဲရေချိုးလိုက်တယ်။ ဆပ်ပြာမြုပ်တွေနဲ့ ကျမနို့တွေကိုပွတ်သပ်နေတုန်း ဦးနေအောင်ရောက်လာတယ်။ ဦးနေ‌အောင်နဲ့ကျမ ကိုလင်းခန့် ကွယ်ရာဖောက်ပြန်နေကြတာလေ။

ဆပ်ပြာမြုပ်နဲ့အမွှေးဆီတွေကို သုံးပြီး ကျမစောက်ဖုတ်ကို သန့်ရှင်းပေးလိုက်တယ်။ ဦးနေအောင် ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်စောင့်နေလောက်ပြီ။ တဘက်နဲ့ ရေစိုနေတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကိုသုတ်ရင်း ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာလိုက်တယ်။ အခန်းဝမှာ ဦးနေအောင်က ကျမခန္ဓာကိုယ်ကို အရောင်တလက်လက်ထနေတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ ကြည့်နေတော့ ရှက်လို့ဖင်တွန့်သွားတယ်။ ဦးနေအောင် သူ့အဝတ်တွေကို အလျင်စလို ချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ ကျမလည်း လက်ထဲက တဘက်ကိုချလိုက်ပြီး ဦးနေအောင်ဆီလျှောက်လာလိုက်တယ်။ ဦးနေအောင်ရဲ့လီးတန်မဲကြီး မတ်ထောင်နေတာကို တွေ့နေရတယ်။ ကျမလက်နဲ့ဦးနေအောင်လီးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး ဂွင်းထုပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဒူးထောက်လိုက်ပြီး လီးတန်မဲကြီးကို စုပ်ပစ်လိုက်တယ်။ ”အိုး ကောင်းလိုက်တာရှင်” ၁၅မိနစ်လောက် လျှာနဲ့ယက်လိုက် တပြွတ်ပြွတ်ဆွဲစုပ်လိုက် လုပ်ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဦးနေအောင်ကို ဆိုဖာပေါ်ထိုင်ခိုင်းပြီး ကျမစောက်ဖုတ်ဝကို လီးတေ့ပြီးဆောင့်လိုက်တယ်။

”ဘလွတ် ဗျစ် ဘွတ်” ”အ အား ဦးနေအောင်ရယ် သိပ်ချစ်တာပဲရှင်” ကျမ တက်ညှောင့်လိုက်တိုင်း လီးကြီးနဲ့စောက်ဖုတ်ခတ်သံ တဘွတ်ဘွတ်ညံနေတော့သည်။ ဦးနေအောင်က ကျမခါးကိုလက်နဲ့ထိန်းကိုင်ရင်း အောက်ကနေ တဖုန်းဖုန်းနဲ့ ပင့်ဆောင့်လိုးရာ လိုးသံတွေကျယ်ကျယ်လာပြီး ကျမစောက်ဖုတ်မှာ ပြဲအာလာတော့သည်။ တဖြည်းဖြည်းနှင့် လိုးချက်တွေက သိပ်ကိုပြင်းထန်လာသည်။ ကျမစောက်ဖုတ်ကလည်း အပျိုရည်သာ ပျက်ဖူးတာ စောက်ဖုတ်ကလေးက မို့မို့မောက်မောက်ဖောင်းဖောင်းလေး အမွှေးကလည်း သိပ်မထူ ပါးပါးလျလျလေးဆိုတော့ သိပ်ကိုလိုးကောင်းတဲ့ စောက်ဖုတ်အမျိုးအစားပေါ့။ ဦးနေအောင်တစ်ယောက် စောက်ဖုတ်နုနုလေးကို လိုးနေရတာ ကြပ်ကြပ်ထုပ်ထုပ်နဲ့မို့ လရည်ထွက်ချင်လာသည်။ ဒါပေမယ့်လည်း ဒီလိုစောက်ဖုတ်အဖိုးတန်လေးကို လိုးရတာ တစ်ချီတည်းနှင့်တော့ မပြီးချင်သေး။ သူမ စောက်ခေါင်းထဲကို ဝင်နေသည့် လီးကို အသာလျှော့ပြီး စိတ်ကို ပြန်ထိန်းထားရသည်။ သုက်ထွက်သွားလို့ မဖြစ်သေး။ အိအိစိုးလည်း ကြီးမားသည့်လီးတစ်ချောင်းလုံး အဖုတ်ထဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နဲ့ တစ်ခါမှ မခံစားဖူးသည့် အလိုးခံရသည့် ဝေဒနာအရသာကို ခံစားနေမိတော့သည်။

စောက်ဖုတ်ထဲဝင်လာသည့် လီးတစ်ချောင်းလုံးက စောက်ဖုတ်နံရံတစ်လျှောက် ပွတ်တိုက်လျှောဝင်သွားတာကို ကျောရိုးတစ်လျှောက်လုံး စိမ့်သွားသည်အထိ ကောင်းလွန်းသည့် ခံစားမှုဖြစ်ပေါ်စေသည်။ စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံး ပြောစရာစကားလုံး မရှိလောက်အောင် ထူးကဲကောင်းမွန်သည့် ကျင်စိမ့်သည့် အရသာကို ဦးနေအောင်နဲ့တွေ့မှ ရခဲ့ဖူးတာ။ ကျမက အရင်ကတည်းက စောက်ဖုတ်ယားတတ်တဲ့ မိန်းမဆိုတော့ တော်ရုံအလိုးခံရတာနဲ့ ဖီးသိပ်မလာ။ အားရပါးရ လိုးတာမျိုးကို ခံစားချင်တာ။ ဦးနေအောင်က ပေါင်နှစ်ဖက်ကို သိမ်းကျုံးမပြီး စောက်ဖုတ်ထဲ အားရပါးရဆောင့်လိုးနေရာကနေ နို့သီးတွေကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် ဆုပ်ပြီး အတင်းနယ်တော့သည်။ ပြီးမှ ကျမရဲ့ နီရဲနေသည့် နှုတ်ခမ်းပါးလေးကို အားရပါးရ စုပ်နမ်းရင်း “အား..သမီးရယ် သိပ်ကောင်းတာပဲ ဦးတော့လေ..သမီးကို အရမ်းဆော်ချင်နေပြီ အချစ်လေးရာ” “အား..အို အိုး ဦးရယ် နာတယ် နည်းနည်းလျှော့ပါဦး” ပြောသာ ပြောနေရတာ အရင်ကတည်းက ကုန်းချင်နေတာဆိုတော့ မူမူလေးပြောမိသည်။ အဲဒီလို ပြောတာလေးကိုက ဦးနေအောင်လီးကို ပိုပီးတောင်စေခဲ့တာ။ အရင်ကဆို ဦးနေအောင် နားကပ်ပြီး တင်ပါးလေးနဲ့ ပွတ်သလို၊ နို့လေးနဲ့ မထိခလုတ်ထိခလုတ်လုပ်သလို လုပ်တာမျိုး ကျမဘက်က စလုပ်ခဲ့တာ။ ယောက်ျားခရီးထွက်တိုင် တစ်ယောက်တည်း ပလက်လှန်ပီး လက်နဲ့ပွတ်ခဲ့ရတဲ့ နေ့တွေက မနည်းဘူးလေ။ ဦး‌နေအောင်နဲ့‌တွေ့တော့မှ ဦးနေအောင်ကို စိတ်ဝင်စားပြီး ပေးချင်နေတာ။ ဦးနေအောင်နဲ့များ လိုးလိုက်ရရင် ဆိုတာမျိုး ကျမ တစ်ယောက်တည်း စိတ်ကူးယဉ်နေကြ။

တင်းလွန်းသည့် ဂျောတွေနဲ့မို့ ဦးနေအောင်ကလည်း ဖြုတ်ဖို့ကြံ၊ ကျမကလည်း ဖင်ခံဖို့တွေးဆိုတာမျိုး၊ ဖင်ကောင်းနဲ့ လီးကောင်းက သွားတွေ့ကြတာ။ “သမီး အရမ်း..ချစ်တယ်အား…” ကျမ စောက်ဖုတ်ထဲကို ဦးနေအောင်က ဆီးစပ်ချင်း ထိသည်အထိ လီးကိုလိုးသွင်းရင်း ပြောတော့ “တကယ်လား ဦး ..သမီးကို မလှည့်စားနဲ့နော်….” အလိုးခံရင်း ပြန်ပြောလာသည့် ဖီးလာစရာကောင်းသည့် ညုတုတုအသံလေးက လီးတောင်ချင်စရာ “သမီး..ဖင်လိုးမယ်…” “အို…ဦး…ဟင့်…” ကျမကိုယ်လေး တစ်ပတ်လိမ့်သွားတယ်။ ဖောင်းကားပြီး တင်းရင်းနေတဲ့ အိုး ။ ကျမရဲ့ ဖင် တင်သားလေး နှစ်လုံးက ဝင်းကခနဲ့ လင်းခနဲ။ အလျင်အမြန်ပဲ ဖင်နှစ်လုံးကို ဆွဲဖြဲကာ မှောက်လျှက်ဖြစ်နေတဲ့ ကျမ ဖင်ပေါ်တက်ခွကာ၊ စအိုနေရာကို လီးဒစ်ကို ထည့်လိုက်တယ်။ လီးက တော်တော်နဲ့မဝင် “သမီးဖင်ကုန်းမှ ဦးလိုးလို့ရမှာ ဖင်ကုန်းပြီး အလိုးခံနော်” ခြေထောက်က ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ အခုမှ ဖင်ကပြဲပြီး ပိုကားသွားတယ်။ ဖင်ကုန်းမှ ပိုလိုးချင်စရာကောင်းနေတော့တယ်ဟု ဦးနေအောင် တွေးလိုက်မိသည်။ ဦးနေအောင်လီးက ကျမစအိုထဲကို တန်းတန်းမတ်မတ်ဝင်သွားတယ်။ ”ဘွတ်…ဘွပ်…ဗြစ်””အား..ဖင်နာလိုက်တာရှင်။ “အီး အိုး သေပါပြီ” ဖင်အိုးကြီးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကိုင်ပြီး လက်ကုန်ဗြင်းလေရာ ကျမ စောက်ရည်များပင် ထွက်သွားလေတော့သည်။

“ခရမ်းသီးထက်စာရင် ဦးလီးက ပိုအရသာမရှိဘူးလား” “သွားပါ…သူ့ဟာကြီးကဖြင့် ခရမ်းသီးထက်တောင် ကြီးသေး… ကျမ ဖင်အိုးစအိုခေါင်းထဲက ဦးနေအောင်လီးကြီး လျှောခနဲ ပြန်ထွက်လာတယ်။ ပြီးတော့ ဦးနေအောင်က အသင့်ပါလာတဲ့ အိတ်ထဲကနေ ဆေးရည်ဘူးနဲ့ဆေးထိုးအပ်ထုတ်လိုက်တယ်။ ”ဒါက လီးကြီးပြီးရှည်တဲ့ဆေးလေ၊ သုတ်လည်းထိန်းနိုင်တယ်” ဆေးထိုးပြီး သိပ်မကြာခင် ဦးနေအောင်လီးမဲမဲကောက်ကောက်ကြီးက ပိုထွားကျိုင်းလာတယ်။ ထို့နောက် ဦးနေအောင်က ကျမခေါင်းနား၌ ရပ်လိုက်သည်။ မိုးပေါ်ထိုးတက်တော့မယောင် မတ်ထောင်နေသော လီးဒစ်ပြဲကြီးက ကျမပါးစပ်ဝ၌ တေ့ကပ်လာသည်။

ကျမ လီးကိုစုံကိုင်ဖြဲချပြီးပြီဆိုမှ လျှာနီနီလေးဖြင့် လီးထိပ်ဖျားကို ကလိလိုက်ကာ..ဒစ်တဝိုက်ကို ပတ်ချာလည် ယက်ပစ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့မှ လီးကြီးကို ပါးစပ်လေး အစွမ်းကုန်ဟပြီး ငုံခဲကာ စုပ်သွင်းလိုက်သည်။ “အမလေးလေး….ကောင်းလိုက်တာ ခလေးရယ်” ဦးနေအောင်ရဲ့တင်ပါးကြီးများ ခွက်ဝင်သွားကာ ဆန့်ငင်ဆန့်ငင် ဖြစ်ရင်းပြောသည်။ ပါးစပ်ထဲရှိ ဒစ်ကြီးကို ကျမက လျှာလေးဖြင့်မနားတမ်း ယက်ပေးကလိပေးရင်း ရှေ့နောက် လှုပ်ရှားပေကာ တံတွေးမျာ စိုစွတ်ကုန်သည်အထိ စုပ်ပေးလိုက်သည်။ ဦးနေအောင်က အရှိန်တက်လာပြီး ကျမနောက်စေ့လေးကို ချုပ်ကိုင်ကာ ပါးစပ်ထဲသို့ ဆောင့်လိုးချလိုက်သည်။ ကျမမှာ အသက်ရှူများ မှားတော့မလိုဖြစ်သွားရသည်။ ပြီးမှ ပါးစပ်မှ ပြွတ်ခနဲဆွဲချွတ်ပြီး သုတ်ရေများကို နို့လေးနှစ်လုံးပေါ်သို့ တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ ပန်းချပစ်လိုက်သည်။ ပူနွေးသော သုတ်ရေများက နို့တွေပေါ်တွင် ပူခနဲ ပူခနဲ ကျရောက်လာလေရာ ကျမမြတ်နိုးနှစ်သက်စွာဖြင့် ပွတ်သပ်လိမ်းကျံနေမိပြန်သည်။ တသင်းသင်းလှိုင်နေသော သုတ်ရည်ရနံ့များက ကျမတို့နှစ်ဦးကို လွှမ်းခြုံထားလေသည်။

“သမီး…ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ဦးပုခုံးပေါ်တင်”….. ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ပုခုံးပေါ် ထမ်းတင်လိုက်ရာ ကျမ၏ လုံးတစ်တင်းမာနေသော စောက်ဖုတ်လေးနှင့် မဟူရာရောင်လီးကြီးတို့မှာ တစ်တန်းတည်းဖြစ်သွားသည်။ ကျမ ခုံပေါ်တွင် ပက်လက်ကလေးဖြစ်သွားရသည်။ ခြေနှစ်ချောင်းက ခုံအောက်မှ မတ်တတ်ရပ်နေသော ဦးနေအောင် ပုခုံးပေါ်ရောက်နေရာ လီးနှင့်စောက်ဖုတ်တို့မှာ တစ်လက်မပင် မကွာတော့ပေ။ သူ့လီးကြီးကို ကိုင်ပြီး စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေးအတိုင်း အထက်အောက် ပွတ်သပ်ဆွဲချပေးပြီး အရေများ စိုရွှဲသွားမှ “လိုးမယ်နော်…“ “အင်း….အင်း…….“ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို ပူးကပ်ပြီး  ပါးစပ်အတွင်းသို့စုသွင်းကာ အင်း အင်း ဟုပြောရင်း ဝင်လာမည့်လီးကြီးကို အသင့်စောင့်ကြိုရန် မျက်စေ့မှိတ်ထားမိသည်။ ဒစ်မဲမဲကောက်ကောက်ကြီးက စောက်ဖုတ်လေးအောက်ဖက်နားမှ ကော့ဝင်သွားလေပြီ။ “ပြွတ်……“ “အင့်……အ…..“ ကျမ လန့်ပြီး အော်လိုက်သံက အသံလေးနဲနဲ ကျယ်သွားသည်ထင်၏။ “ဗြစ်…ထစ်..ထစ်…ဗြစ်…..“ ဆေးထိုးလိုက်လို့ ပိုကြီးလာတဲ့ လီးကြီးက ကျမအဖုတ်ထဲ နင့်ကနဲ “အားရိုးရိုး…..ကြပ်လိုက်တာရှင်….“  “ဗြစ်….ဗြစ်…ဖလွတ်…..“ “အား…….ကွဲပြီ….ဦး….“ ” ဘွတ် ဘွတ် ဘွပ် ” ”အင့် အ အား အာ အား ” ကျမ ကုန်းထရင်းအော်သည်..။ “ဗြစ်….ဒုတ်……“ “အမလေး…..သေပါပြီ….” ကုန်းထလိုက်မှ လီးကြီးက ပိုဝင်သွားပြီး စောက်ဖုတ်အောက်နှုတ်ခမ်းလေးမှာလဲ စပါးလုံးနှစ်ထောက်စာခန့် ကွဲသွားပြီး..စပ်ဖျင်းဖျင်း ဖြစ်သွားလေသည်..။

ဒါတောင် လီးကြီးက အဖုတ်ထဲဝင်နေတာ တဝက်မကျိုးသေး။ “တော်ပြီ….တော်ပြီ…ပြန်ချွတ်တော့…လီးကို အခုပြန်ချွတ်ပေး…..ဟင့် ဟင့်…“ ကျမ နာကျင်လွန်း၍ ကြိတ်ပြီးအော်သည်။ မျက်ရေများလည်း ကျဆင်းလာသည်။ မျက်နှာလေးက ငိုမဲ့မဲ့ သနားစဖွယ်လေးပင်။ “အဟီး…..ဟီး..နာတယ် ဦးရဲ့…နာတယ် မခံနိုင်တော့ဘူး…..အဟူး…ဟူး…..အီး…အ….ဟင့်….ဟင့်..“ ခလေးလေးပမာ ကျမ  ငိုပါလေပြီ။ ဦးနေအောင်ကလည်း အရှိန်တက်နေပြီဖြစ်ရာ စောက်ခေါင်းလေးထဲသို့ ကျန်လီးကြီး တဝက်ကို ဖိသွင်းချလိုက်လေတော့သည်။ “ဟင့်….အွန့်….“ ကျမ ပါးစပ်လေးဖောင်းသွားပြီး အသက်အောင့်ထားလိုက်သည်..။ ဗိုက်ထဲသို့တိုင် ဝင်သွားပြီလားဟု ထင်မှားစရာ ရှည်လျားလွန်းလှသည့်လီးကြီး။ လီးကြီးက အဆုံးဝင်သွားမှ ငြိမ်သက်သွားသည်..။ ကျမ အသက်မှန်အောင် မနည်းရှူနေရသည်။ ဦးနေအောင်က စောက်ခေါင်းထဲတွင် တစိမ့်စိမ့် တရွရွလေး လှုပ်ရှားနေသော စောက်ဖုတ်အတွင်းသားများ၏ ကလူကျီစယ် ပွတ်သပ်မှုကို ငြိမ်ပြီးခံစားရင်း ကျမရဲ့ဟင်းရေသောက်ပန်ကန်လုံးနီးပါးမျှ နို့အုံကျစ်ကျစ်တွေကို ဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်ကာ နို့သီးခေါင်းလေးများကို ခြေပေးနေလိုက်သည်။ “အင်း….ဟင်း ဟင်း….ကျွတ် ကျွတ်….အား..ဟား…“ ကျမ ဖင်လေးကို လူးလွန့်ပြီး လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများဖြင့် ဖြစ်ညှစ်ကာ ခါးလေးကော့ကော့ပေးလိုက်လေသည်။ ဖိကပ်ထားလျက်သား  ဆတ်ကနဲဆောင့်လိုက်သော အရသာကား ခံကောင်းလွန်းလှပါလား။ ကျမလည်း အောက်နှုတ်ခမ်းလေးများကို ကိုက်ပြီး ထပ်ခါထပ်ခါ ကော့ဆောင့်ပစ်လိုက်ကာ အီဆိမ့်ကျင်တက်သွားသော ကာမအရသာကို အပြည့်အဝကြီး ခံစားလိုက်ရလေတော့သည်။

“ထွက်…..ထွက်ကုန်ပြီ…..ဟင့် ဟင့်…..“ ကျမ နောက်တစ်ချီ ပြီးပြန်လေပြီ။ ဦးနေအောင်က သူ့လီးကြီးကို မြေကြီးထဲ စိုက်ဝင်နေသော ငုတ်ကြီးဆွဲထုတ်သလို ဖြေးဖြေးချင်း ရှည်လျားစွာ တအိအိ ဆွဲထုတ်ပြီးမှ ကျမအား လေးဘက်ကုန်းစေပြန်သည်..။ “ဟင်…..အ..ဦး….ဖင်ကို ထပ်လိုးမလို့လား…..“ “မဟုတ်ပါဘူး …စောက်ဖုတ်လေးကိုပဲ လိုးမှာပါ….“ “ဟာ….ဝင်ပါ့မလား…..နောက်ပြန်ကြီး…..“ “ခါးခွက်ထား….အေး.တင်ပါးလေး ဖြဲကားထား…..“ ပြူးထွက်လာသော စောက်ဖုတ်လေးက အရည်တရွှမ်းရွှမ်းနဲ့ တဖိတ်ဖိတ် လှပလို့နေသည်။ လိုးရက်စရာ မရှိအောင် လှပသော ကျမစောက်ဖုတ််အား ပုံစံတစ်မျိုးဖြင့် လိုးပြန်ပါတော့သည်…။ “ပြွတ်…ပြွတ်….ဗြစ်…..ဗြစ်…………“ “အင့်..အင့်….အသံတွေကလဲ ကျယ်လိုက်တာ ဦးရာ…..ရှက်စရာကြီး……“ “အရေတွေ ထွက်ကုန်လို့ပါ…သမီးရဲ့……..“ “အိ…အီး ကောင်းလိုက်တာနော်…..ဟင်း…ဟင်း….ကျွတ်….“ဟု ကျမညည်းမိပြန်သည်။ “ပြွတ်…..ပြစ် …ပြစ်…..အင့် အင့်…..အ…..အ…“ ဖင်လေးကို လမွှေးအုံကြီးက ဖိကပ်ပွတ်တိုက်ရင်း ဂွေးဥကြီးကပါ စောက်ဖုတ် အထက်ပိုင်းကို အောက်မှ လွှဲရိုက်နေသည်မို့ ယောက်ျားနဲ့မခံစားဖူးသော အလိုးခံခြင်းအရသာကို ခံစားနေရသည်။

“အ..အား…ဖြေးဖြေး…..ဆောင့်ပါ…ရှင်….ကျွတ်….ကျွတ်…..ပြွတ်…ပြစ်….ပြစ်….ဖတ် ….ဖတ်….ပြွတ်……… ”အို..အိုး အူး” ”ကောင်မ မထနိုင်အောင် လိုးပေးမယ်” အစ်…အီး…..ကောင်းလာပြန်ပြီ……..အိုး…ဒုက္ခပဲ ထွက်ပြန်တော့မယ်” ကျမ စိတ်မရှည်သလို နှမြောသလိုပြောရင်း နောက်သို့ ပြန်ပြီး တွန်းတွန်းပြီး ဆောင့်ဆောင့်နေလိုက်ရာ လီးကြီးမှာလဲ သံချောင်း သံတုတ်ကြီးပမာ ပို၍ ပို၍ တင်းပြောင်မာကျောသွားပြီး စောက်ခေါင်းထဲသို့ သုတ်ရေများ ပန်းထည့်လိုက်လေသည်။ ကျမကလဲ စောက်ခေါင်းထဲမှ စောက်ရေလေးများ ဒလဟော လွှတ်ချလိုက်လေရာ လီးနှင့် စောက်ဖုတ်တို့ သာမက ဖင်များ ဆီးခုံများပါ ပေကျံကုန်လေသည်..။ “အား..ဟား……ကောင်းလိုက်တာ” ဦးနေအောင်က လီးကြီးကို မချွတ်ပဲ ကျမကျောပြင်လေးကို ကုန်းနမ်းရင်း တွဲလဲလေးကျနေသော နို့တွေကို အောက်မှလျှိုပြီး နှိုက်ကာ သုံးလေးချက်မျှ ဖိကပ်ဆောင့်ချလိုက်ရာ တင်ပါးဖြူဖြူလေးများ ကျောက်ကျောတုံးလေးများပမာ တုံခနဲ တုံခနဲ ခါရမ်းသွားလေသည်..။ ကျမလဲ နုံးချိပျော့ခွေပြီး မှေးနေလေသည်..။ လီးကြီးကို မချွတ်ပဲ စိမ်ထားရင်း ဦးနေအောင်က တိုးတိုးပြော၏…။

“ပုဇွန်ထုပ်ကွေးကလေး လိုးရအောင်”….”ဟာ…မတော်သေးဘူးလား လို့”…”တစ်ပေါင်ကျော်တို့….စကောဝိုင်းတို့….ဇရက်ညှောင့်တို့…သင်ပေအုံးမယ်လေ…ဘယ်နှယ့်လဲ..ဦးလိုးပေးတာ ကောင်းရဲ့လား”……”အို….ဘာတွေမေးနေတာလဲ….မသိဘူး”….”ဟဲဟဲ…သမီးက ရှက်နေတုန်းပဲ ကိုး….. ကျမမျက်နှာလေးကို ဆွဲလှည့်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကို တအားစုပ်ယူလိုက်ရင်း လီးကြီးကို ဖိဆောင့်ချလိုက်ရာ ဟင်းခနဲ မြည်ပြီး မျက်တောင်လေးများ မှေးကျသွားရရှာတော့တယ်။ ဖြူဝင်းသော အသားအရည်ကြောင့် နို့လေးများက ပေါ်လွင်ထင်ရှားနေသည်..။  စွင့်ကားသော ဖင်အိုးကြီးမှာလဲ လွတ်လပ်စွာ ပေါ်နေသည်။ “ပုဇွန်ထုပ်ကွေးပုံစံ လိုးပေးတော့မယ်နော်”…..”သူ…တော်တော် အတတ်ဆန်းချင်တယ်….  အဲဒါက အဆုံးလဲ မဝင်ပဲနဲ့”….”ဝင်အောင် လုပ်ရင် ဝင်ပါတယ်”…. ကွေးထားသော ကျမပေါင်တံလေး နှစ်လုံးကြားမှ  တင်းမာပြောင်လက်နေသော ပန်းနုရောင် စောက်ဖုတ်လေးက ပြူးပြီး ထွက်နေသည်..။

ဦးနေအောင်ဒစ်ပြဲကြီးက စောက်ဖုတ်အကွဲလေးကို ဒရွတ်တိုက် ပွတ်ဆွဲနေရာ စောက်ဖုတ်လေး ဟစိဟစိဖြင့် ကျမခံချင်လာတယ်။ မဲနက်ကောက်ကွေးသော လီးမွှေးများက ကျမဖင်လေးကို ကြိပ်ကြိပ်ပြီး ဖိပွတ်နေရာ တင်ပါးလေးကို နောက်သို့ ထိုးထိုးပြီး ကော့ပစ်နေမိသည်..။ “လုပ်တော့ ကွာ…. ဦးကလဲ  ဘာမှန်းလဲ မသိဘူး”…..”ခံချင်လာပြီလား….ဟင်”….”အင်း ပေါ့…လို့ တစ်ခါထဲ ..လိုးမဲ့ အရေး”….. ကျမ မျက်နှာလေး လိမ်လှည့်ပြီး  ပြန်ပြောသည်..။ သူ့လီးဒစ်ကောက်ကြီးကို ကိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်အဝသို့တေ့ပြီးမှ ကော်၍ လိုးသွင်းလိုက်သည်..။ “အင်း..အင်း…အားလားလား…ကျွတ် ကျွတ်” ကျမ မျက်တောင်ကော့ကြီးများ မှေးစင်းကျသွားပြီး နှုတ်ခမ်းနှစ်မွှာကို စေ့ကပ်ပြီး အံလေးကြိတ်၍  ရှုံ့မဲ့ပြီး ငြီးလိုက်မိသည်…။ ဦးနေအောင်လီးတုတ်တုတ်ကြီးက စောက်ဖုတ်လေးထဲသို့ ပြည့်ကြပ်ပြွတ်သိပ်စွာ ဝင်နေရာ စောက်ဖုတ်လေးမှာ ပင်ကိုယ်ပုံစံ ရှည်ရှည်လေး မဟုတ်တော့ပဲ.. ဝလုံးလေးသဏ္ဍာန် ဝိုင်းစက်ပြည့်တင်းသွားပြီး စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများပါ ပျောက်ကွယ်ပြီး အသားပေါက်ကလေးပုံစံသာ ဖြစ်နေတော့သည်..။ စအိုပေါက်လေးမှာ တခါတရံ လီးကြီး ကျွတ်ထွက်ပြီး ချော်ချော်ထိုးမိလေတိုင်း ရဲခနဲ ရဲခနဲ ဖင်လေး ပြဲ ပြဲ သွားသည်ကို မြင်နေရလေသည်..။ပွတ်…ပြွတ်…..ပြစ်….ပလစ်…..ပြွတ်………. လီးကြီးက မှန်မှန် ဝင်ထွက်နေရာမှ တခါတလေ သွက်သွက်ခါသွားအောင် ပစ်ဆောင့်လိုက်သည်ကို တွေ့ရသည်..။

“အ…..အား……….ဖြေးဖြေး…ဦးရယ်….နာတယ်ကွာ…..အဟင့်….ဟင့်”…”ပေါင်ဖြဲထားပေးလေ…တော်ကြာ အရမ်းစိထားတော့ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသာလေးတွေ ပွန်းကုန်မှာ”…. “အင်း….အင်း….အဟင့်…သူသိပ်ကြမ်းတာပဲ ကွယ်”….”သမီး မကောင်းဘူးလား..ဟင်”…“အင်း….ကောင်းလည်းကောင်း….နာလည်းနာကြီး..ဘယ်လိုမှန်းမသိဘူး” ကျမတို့နှစ်ဦး လေသံမှာ ကြိတ်ပြီး တွတ်ထိုးနေကြသော်လည်း ရှင်းလင်းပီသစွာ ကြားနေရသည်..။ စောက်ရေများ  စိုစိုစိစိလေးဖြင့် စောက်စိလေးမှာ ခပ်ညိုညို..၊ လီးကြီးအပြင်ထွက်လာတိုင်း အတွင်းပိုင် နှုတ်ခမ်းသားလေးများက ဒစ်ပြဲကြီးဖြင့် ချိတ်ချိတ်ပြီး ရဲခနဲ ရဲခနဲ ပြဲပြဲသွားသည်မှာ ဦး‌နေအောင်အဖို့ အရသာရှိလှသည်..။ “အိုး….အ…အင့်……အင်း………..ထွက်တော့မယ် ဦး”….. ကျမ ဒေါသတကြီး ဟန်လေးဖြင့် ဦးနေအောင်ခါးကို လက်ပြန်ကိုင်ပြီး ဖင်ကြီး ပြားပြားသွားအောင် နောက်သို့ ဖိဆောင့်လိုက်လေသည်…။

“အားရပါးရ ဆောင့်စမ်းပါ ဦးနေအောင်ရယ်……ရှီး….ကျွတ်…ကျွတ်”…. ”ဖာသည်မ နင် သိပ်နှာကြီးတာဘဲ ရော့ အင့်” ”ဖတ် ဖတ် ဖွပ် ဖွတ် ဘလွပ် ဘွတ်” ဦးနေအောင် ရုတ်တရက် ဒူးထောက်လိုက်ပြီး တပေါင်ကျော် အနေအထား ယူပြီး တအားကြုံးလိုးတော့သည်..။ “အား……အား…………..အား”…ဦးနေအောင် လီးတုတ်တုတ်ကြီးက အဆုံးထိတိုင် နစ်နစ် ဝင်သွားရုံမျှမက ဂွေးဥအတွဲကြီးပါ ကျွံဝင်သွားတော့မလောက်ကို လိုးအားက ပြင်းထန်လွန်းလှသည်..။ ပေါင်တစ်ချောင်းက ဦးနေအောင်ပုခုံးပေါ်တွင် ရောက်နေသည်..။ ကျမပေါင်နှစ်ချောင်းမှာ အပြဲဆုံး အကားဆုံးအနေအထားသို့ ရောက်ရှိနေလေရာ လီးကြီးမှာ အရင်းခိုက်သည်အထိ  လွတ်လွတ်လပ်လပ်ကြီး ဝင်နေနိုင်ခြင်းဖြစ်သည်..။ “အား…အား……..အင့်….အား အား……… ”ဘွပ် ဘွပ်…ဗြစ် ဒုတ်” ”စောက်ခေါင်းတစ်ခုလုံး ကျိန်းစပ်နေတာပဲရှင်..အား…ကွဲသွားပြန်ပြီ”.. “ဖွတ် ဖွပ်” ”ဖလွတ် ဖလွတ် ဘွတ် အ အာ အား းး” တံတွေးမြိုချလိုက် အော်လိုက်နှင့် ကြိတ်ပြီး ထွက်နေသော ကျမအသံက ပို၍ ဆက်ဆက်လာတော့သည်…။

“အား…အာ…..အား…အာ…..အ………အင့် ..အဟင့် ဟင့်.. အွန့် အွန်း” ဆောင့်လိုးနေပုံကိုလဲ ကြည့်အုံး…အော်တိုစက်သေနပ်ပစ်နေသလား ထင်ရသည်..။ လီးကြီးကို အစွမ်းကုန် လိုးထည့်နေခြင်းမို့ ကျမ အော်နေရပြီ…။ ခဏမျှ ဆက်တိုက်ဆောင့်ပြီး နို့လေးနှစ်လုံးကို တအားကြီး ကုန်းဖိနမ်းရင်း ဦးနေအောင်ရဲ့လီးတန်မဲကြီးမှာ ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်ဖြစ်ကာ သုတ်ရည်းများ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ ပြည့်လျှံသွားအောင်း ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။ ကျမလည်း အဖုတ်ထဲကျင်တက်လာပြီး နုတ်ခမ်းအားကိုက်လိုက်ကာ ဦးနေအောင်ပေါင်အား လှမ်းကိုင်လိုက်ပီး ကျမဖင်နဲ့ ဦးနေအောင်ဆီးခုံ ထိကပ်သွားသည်အထိ ဖိပွတ်လိုက်ပြီး”အား.အင်း..အား..ဟား..ပီး.. ပီး..ပီးပီဦး”ဟု အော်ညီးကာ ပြိုင်တူပီးသွားလေတော့သည်။..ပြီး