မထင်မှတ်ထားတဲ့ တစ်နေ့စာ ( ကပ်ကိုးစာပေ )
ရေးသားသူ – ကိုသစ် (အချစ်တက္ကသိုလ်)
စောင့်နေရတာ ကြာတယ်။ အထူးသဖြင့်တော့ လိုချင်တာတစ်ခုကို စောင့်ရရင်ပေ့ါ။ ခင်ဗျားတို့လဲ ကြုံဖူးကြမှာပေါ့နော်။ ရင်တွေခုန်နေတာ အပြင်ကတောင် ကြားရမလားပဲ။ ဒီလိုညလေး ဖြစ်ဖို့ စောင့်နေခဲ့ရတာ ကြာပြီလေ။ ကိုထွန်းတစ်ယောက်ကတော့ ဘဝမှာ သူဖြစ်ချင်တာတွေပဲ ဖြစ်အောင်လုပ်ခဲ့တာ ဒီတစ်ခါလောက်ကြာတာ တစ်ခါမှ မစောင့်ခဲ့ရဖူးဘူး။ အခုတော့ လိုချင်တာတွေ ဖြစ်လာတော့မယ်။
ခန်းမထဲ ကြည့်လိုက်တော့ ကိုသိန်းလွင်တောင် မရောက်လာသေးပါလား။ ငါ့ဖာသာ စိတ်စောပြီး ကြိုရောက်နေတာပဲ။ ကာမစိတ်များတတ်လာရင် လူတွေက ဘာကိုမှ မမြင်တော့တာပဲ။ ဘေးနားက ချစ်ဇနီးချောလေး မွန့်ကိုကြည့်တော့ အတွေးတွေ ရှုပ်ထွေးနေပုံပါပဲ။ ဘာတွေ ဖြစ်လာမလဲဆိုတာတော့ ပြောမထားဘူးလေ။
ကိုသိန်းလွင်ဆိုတာလည်း ခင်များတို့မြင်အောင် ပြောရရင် ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းနဲ့ သန့်သန့်ပြန့်ပြန့်ပါပဲ။ သူလည်း လုပ်ငန်းရှင်တစ်ယောက်ပါပဲ။ များသောအားဖြင့်တော့ ထိုင်းဖက်မှာ အနေများတယ်။
ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် စသိတာတော့ ရန်ကုန်မြို့ရဲ့ နာမည်ကြီး ကလပ်တစ်ခုမှာပေါ့။ ကျွန်တော်လည်း မွန်တစ်ယောက် သူ့ရဲ့ တစ်ဦးတည်းသော အမေ နေမကောင်းလို့ နယ်ဖက်ကို ပြန်တော့ ကျွန်တော်က စီးပွားရေးကိစ္စလေးတစ်ခုက စာချုပ်လေးတစ်ခု မပြီးပြတ်တာနဲ့ ရန်ကုန်မှာ ကျန်ခဲ့တာ။ မွန်ထွက်သွားပြီး နှစ်ရက်လောက်ကြာတော့ ကျွန်တော်လည်း လိုက်သွားဖို့ ဖုန်းဆက်ပါသေးတယ်။ အခြေအနေကောင်းတယ်။ တစ်ပတ်လောက်နေပြီးမှ ပြန်လာမယ်ဆိုတော့ အေးဆေးပဲ နှပ်နေလိုက်တယ်။
ကျွန်တော့် မိဘတွေကတော့ မရှိတော့ပါဘူး မွန့်မှာသာ အမေတစ်ယောက်ပဲ ကျန်တာ။ ကျွန်တော်ကတော့ တစ်ကောင်ကြွက်ဆိုတော့ မိဘချန်ထားတဲ့အမွေလေးနဲ့ စီးပွားရေးကို အရဲစွန့် လုပ်လိုက်တာ အခုလို အသက်ကလေး 30 မပြည့်တပြည့်မှာပဲ ခရိုနီလောက်တော့ မချမ်းသာပေမယ့် တော်တော်လေး အဆင်ပြေလာခဲ့တယ်ပေါ့။ ထားပါ ဒါတွေ ခင်ဗျားတို့ သိချင်မှာ မဟုတ်ပေမယ့် ကျွန်တော်က နည်းနည်းပါးပါး အရိပ်အခြေလောက်ရှင်းပြ တာပါ။
ဖြစ်ရပ် အစကိုပြောရရင်တော့ တစ်ယောက်ထဲ ကလပ်မှာ ထိုင်နေတုန်း စော်လေးတွေကြည့် ဘလက်လေး လေးငါးပက်လောက်လဲ ရောက်ရော လူက နည်းနည်းသွေးရဲချင်ပြီ ပြီးတော့ စကားပြောစရာလူကလည်း မရှိတော့ နည်းနည်းတော့ လေလာတယ်။ အချိန်ကတော့ သိပ်နောက်တော့ မကျသေးဘူး 10 နာရီ ခွဲလောက်က ရောက်တာ။ ထိုင်နေတာ တစ်နာရီလောက်ရှိပြီဆိုတော့ 11 ကျော် 12 နားတော့ နီးနေပြီ။ လူတွေကလည်း တဖြည်းဖြည်းနဲ့များလာပြီ။ အဲ့အချိန်မှာပဲ
“ထိုင်လို့ရလား”
“ဗျာ”
“ထိုင်လို့ရလား”
“သြော် ရပါတယ်။ ကျွန်တော် တစ်ယောက်ထဲပဲ ရပါတယ်။ ထိုင်ပါ”
(ကျယ်ကျယ် ပြောရတယ်။ ကလပ်ထဲမှာဆိုတော့ နားနားမှ ကပ်မပြောရင် သိပ်မကြားရဘူးရယ်)
စုံတွဲ တစ်တွဲပါပဲ။ ကလပ်ကတော့ အသန့်ဆိုတော့ လူတွေကလည်း ဂျလေဘီတော့ မပါပါဘူး။ ပါလဲ နည်းနည်းပေါ့။ ဝိုင်းက လေးယောက်ထိုင်ခုံလေ စတုရန်းစားပွဲဆိုတော့ သူတို့က ဟိုဖက်မှာထိုင်တော့ ကျွန်တော် ကိုယ့် စားပွဲပေါ်က ခွက်တွေကို ဒီဖက် နည်းနည်း ရွေ့ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့မှ သေချာကြည့်မိတယ်။
ယောက်ကျားကတော့ ကျွန်တော်ထက် နည်းနည်းကြီးတယ်။ 35 လောက်ရှိမလားပဲ။ သူ့အဖော်ကတော့ သူ့ထက်တော့ ငယ်မယ် 23 24 လောက်ပေါ့။ အသက်ကတော့ ၁၀ နှစ်လောက်ကွာမယ့်ပုံ။ ဒီခေတ်ထဲမှာ ဒါကတော့ ပြသာနာမရှိလောက်ပါဘူး။ နောက်တော့ ကောင်မလေးက ကော့တေးသောက်ပြီး သူကတော့ ဘီယာသောက်တယ်။ တစ်ငုံလောက်စီ ငုံပြီးတော့ ကျွန်တော်ဖက်လှမ်းကြည့်လို့ ပြုံးပြလိုက်တယ်။ ကျွန်တော်လည်း ပြန်ပြုံးပြတယ်။
ကောင်မလေး ကတော့ ကော့တေးခွက်လေးကိုင်ပြီး Dacing Floor ဖက်ကြည့်နေတာ သတိထားမိလိုက်တယ်။ နောက်တော့ ယောကျ်ားလေးဖြစ်တဲ့လူက ကောင်မလေးကို မေးဆတ်ပြတယ်။ ကောင်မလေးက ခေါင်းလေးကို ဖြေးဖြေးလေးပြုံးပြီးခါတယ်။ နောက်တော့ ခါးကနေ ဆွဲပြီး သူတို့နှစ်ယောက် ကနေတဲ့ဆီကို ထထွက်သွားတယ်။ ကျွန်တော့်ကိုတော့
“ကျွန်တော်တို့ ပြန်လာမယ် နော်”
တဲ့…။ ကျွန်တော်လည်း ပြုံးပြီး မေးဆတ်ပြလိုက်တယ်။ သဘောကတော့ ရပါတယ်။ သွားပေါ့။ လူ ကြပ်နေတော့ နေရာ ပြန်မရမှာ စိုးလို့နေမှာပေါ့။ ပြောမယ့်သာပြောတာ ကျွန်တော့်ဝိုင်းကတော့ နေရာကောင်းလေ ကတဲ့နေရာနဲ့ကလည်း နီး မြင်ကွင်းကလည်း လွှတ်ကောင်းဆိုတော့။
သူတို့နှစ်ယောက်ထမှ ကောင်မလေး နောက်ကျော ဖက်ကို သေချာကြည့်မိတယ်။ လုံးလုံးလေးနဲ့ကောက်နေတာဗျ။ ပြီးတော့ လှုပ်တာလေးလဲ ကျောက်ကျောတုံးလေး ကျနေတာပဲ။ ရုပ်လေးကတော့ ဘယ်လိုပြောမလဲ။ ရှင်းရှင်းလေးပဲ ချစ်ဖို့ကောင်းတယ် ပြောရမယ်။ အိမ်က မိန်းမကိုတော့ မမှီပါဘူး ရုပ်က။
ကိုယ်လုံးလေးကတော့ မိန်းမက တင်သားတွေက ကားထွက်နေတာ 38 အောက် မလျော့ဘူး။ ဒီကောင်မလေးကတော့ မိန်းမထက် ၂ နှစ်လောက်တော့ ငယ်မယ် ထင်တယ်။ မိန်းမက ၂၅ ကျော်ကျော်လေးဆိုတော့။ အဲအချိန်ပေါ့ ဟိုလူက နောက် ပြန် လှည့်ကြည့်တော့ သူခိုးလူမိပေါ့။ ကျွန်တော်ကသူ့ကောင်မလေး တင်သားတွေကို အပီရှိုးနေတာဆိုတော့ သူကတော့ ပြုံးသွားတယ်။ တော်ပါပြီ တခြားကောင်မလေးတွေပဲ ကြည့်တော့မယ်။
နောက်ထပ် ၂ ပက်လောက် ထပ်ချဖြစ်တယ်။ တော်ပါပြီ ဒီလောက်ဆိုရင် ကတဲ့ဆီကို လှမ်းကြည့်တော့ ကျွန်တော့်ဝိုင်းစုံတွဲမှာ ကောင်မလေးပဲ ကနေတာတွေ့တယ်။ ဟိုလူဘယ်ရောက်သွားလဲ မသိဘူး။ ကျွန်တော် လူ့သဘာဝအရ စပ်စုချင်တာနဲ့ လျှောက်ရှာကြည့်တော့ ကတဲ့ ဆီမှာတော့ သေချာတယ်။ မရှိဘူး။ နောက်မှ အိမ်သာဖက်က ထွက်လာတာ တွေ့တယ်။ ဟာ ဒီလူက ကောင်မလေးဆီ မသွားပဲ ဝိုင်းကို ပြန်လာနေတာ။ ကျွန်တော်လည်း အရက်ယင်ထားတော့ စကားပြောရဲနေပြီလေ သူစိမ်းတွေဘာတွေလဲ မသိတော့ဘူး။ အဲဒါနဲ့ လှမ်းမေးလိုက်တယ်။
“မကတော့ဘူးလား”
“အင်း ကျွန်တော်က သိပ်မကဘူးဗျ အသက်ကလည်း ကြည့်တော့ဗျို့ခင်ဗျားကကော”
“ကျွန်တော်က ပျင်းလို့လာတာ ကတာတွေလဲ သိပ် စိတ်မဝင်စားပါဘူး”
“ထိုင်ကြည့်ပေါ့ ဟုတ်လား”
“အင်းဗျာ ဟိုမှာ ခင်ဗျားကောင်မလေးတစ်ယောက်ထဲရယ် သွားခေါ်လိုက်လေ”
“ဘာဖြစ်လို့လဲဗျ သူကတော့ ငယ်သေးတော့ ကချင်မှာပေါ့”
“အမျိုးသမီးပဲလား”
“ဗျာ ဘာမေးတာလဲ”
“ကောင်မလေးလားလို့ မေးတာပါ”
“သြော် စေ့စပ်ထားတာပါ။ ကျွန်တော် ဟိုကူးလိုက်ဒီကူးလိုက်ပါပဲ။ ရန်ကုန်မှာ အနေနည်းတယ်”
“ကနေတာက ကောင်လေးတွေချည်းပဲဆိုတော့ ကျွန်တော် တစ်ယောက်ထဲ လွှတ်မထားဖို့ပြော တာပါ။ စိတ်မရှိပါနဲ့”
“ရပါတယ်။ စေတနာနဲ့ပြောတာပဲ။ ကျွန်တော် ကတော့ ကောင်လေးတွေနဲ့ ကမှ ကပါ့မလား စိတ်ပူနေတာ”
“ဗျာ”
“ထပ်သောက်လေ ကျွန်တော်တိုက်ပါ့မယ် မိတ်ဖြစ်ဆွေဖြစ်ပေါ့ ကျွန်တော်က သိန်းလွင်ပါ”
“ဟုတ် ကျွန်တော်က ထွန်းနိုင်ပါ ကိုထွန်းလို့တော့ကြီးကြီးငယ်ငယ် ခေါ်ကြတာပဲ”
“သြော် ကိုထွန်းဆိုတော့လဲ ကိုထွန်းပေါ့ဗျာ”
(ဘီယာနှစ်ခွက်နဲ့ ကောက်တေးတစ်ခွက် ထပ် ရောက်လာတယ်။)
“ရော့ တစ်ခွက်သောက်ဗျာ”
“ဟာရပါတယ်။ ကျွန်တော်က 6 ပက်လောက် ရှိနေပြီ”
“သောက်ပါဗျာ ခင်ဗျား မမူးသေးပါဘူး။ ရော့ ဒါက visiting ကဒ်။ အကြောင်းကိစ္စပဲ ရှိရှိ မရှိရှိဆက်ပေါ့ဗျာ ကျွန်တော်က မိတ်ဆွေငတ်တယ်ဗျ။ ရန်ကုန်မှာလည်း အသိ သိပ်မရှိတော့ အခု ကောင်မလေးတောင် အမေတို့ပြီးခဲ့တဲ့ ၂ နှစ်လောက်ကမှ စတွေ့ပေးတာလေ။ ကိုယ့်ဟာနဲ့ကိုယ်ဆို မိန်းမတောင် ရှာချိန် မရှိပါဘူးဗျာ”
“မရှာပဲနဲ့ရလိုက်တော့လဲ အလန်းလေးပါပဲ”
“ကျေးဇူးပါဗျာ”
“ကျွန်တော်က အမျိုးသမီး နယ်ခဏပြန်လို့လာတာဗျ”
“သြော် ကျွန်တော်ကတော့ ကျွန်တော့်ကောင်မလေး ဘယ်လောက်ဆွဲဆောင်မှုရှိလဲ သိအောင်လာတာဗျ”
“ဟားဟား ခင်ဗျားတော်တော် နောက်တဲ့လူ”
“မနောက်ဘူးဗျ တကယ်ပြောတာ နောက်တော့ သိပါလိမ့်မယ်”
ကောင်မလေး ဘေးနားမှာတော့ ကောင်လေးတွေ ဝိုင်းနေတယ်။ ကိုသိန်းလွင်ကို ကြည့်တော့လဲ အေးဆေးပဲ အရသာခံပြီးတော့ ဘီယာသောက်နေတယ်။ တိုတိုပြောရရင်တော့ အရင်တုန်းကတော့ အောကားတွေကြည့်ရင် သူ့ဆော်ကိုချ ကိုယ့်ဆော် သူချနဲ့ Swinger ပုံစံတွေ ကြည့်ဖူးပါတယ်။ အောကားဆို အကုန်ကြည့်တာ။ နောက်တော့မှ အောကားထဲက ဟာတွေက အပြင်မှာ လက်တွေ့မှာ ရှိတာတွေကိုပဲ ဇာတ်လမ်းဖွဲ့ရိုက်ထားမှန်း သိတော့တယ်။
အရင်တုန်းကတော့ နှာဗူးစိတ်ပဲ ရှိတာလေ knowledge က အဲလောက်မရှိဘူးလေ။ ပြောချင်တာကဗျာ position တွေကတော့ စုံနေတာပဲ။ ဒါပေမယ့် စိတ်ခံစားမှုတွေက ပြီးတော့ အခြေအနေတွေက ပိုပြီး ခံစားမှုကို မြင့်တတ်လာစေသလိုကိုတော့ sex ကိစ္စကို တော်တော်လေး လိုက်စားပြီးမှပဲ သိတာပါ။ မိန်းမကတော့ ရိုးတော့ တစ်ခါတစ်လေ သူ့ကို ချနေရင်နဲ့ ကိုယ်ကမျက်လုံးမှိတ်ပြီး တစ်ယောက်ယောက်ကို မှန်းပြီး ချနေတာတို့တော့ တစ်ခါတစ်လေတော့ ရှိတာပေါ့။
ခုနက ကိုသိန်းလွင်ကတော့ ကျွန်တော်တို့ နိုင်ငံမှာဆိုရင်တော့ ဒါကို တော်တော်လေးတော့ လက်ခံဖို့ခက်မယ်ဗျ။ ကိုယ့်မိန်းမတို့ ကိုယ့်ဆော်ကိုတော့ သူများတွေကြားထဲ တစ်ယောက်ထဲလွှတ်ပြီး ထိုင်ကြည့်အရသာခံတာမျိုးကျတော့ ဘယ်လိုပြောရမလဲ။ သိပ်မတွေ့ဖူးဘူးပေါ့
“ကိုသိန်းလွင် အရင်ကကော ဒီကို လာလား”
“အင်း တစ်ခါတစ်လေပေါ့ ရန်ကုန်ရောက်ရင်တော့ များသောအားဖြင့် လာတတ်ပါတယ်။ အမျိုးသမီးက ငယ်တော့ ပြီးတော့ ကျွန်တော့် အသက်နဲ့ဆိုတော့ သိပ်ပြီး အဲလိုနေရာတွေ မသွားချင်ဘူးရယ်”
“သြော် အခုကော ကြာဦးမလား ရန်ကုန်မှာ”
“တစ်ပတ်လောက်တော့ ရှိဦးမယ် ဘာဖြစ်လို့လဲ”
“မနက်ဖြန် ကိစ္စမရှိရင် တွေ့ရအောင်လေ”
“အေးဗျာ ကျွန်တော် ဖုန်းဆက်လိုက်မယ်”
“ကဲ သွားပြီဗျာ ကျွန်တော်လည်း ပြန်ဦးမှ”
“See u ကိုထွန်း take care”
“ကိုသိန်းလွင်လည်း ဂရုစိုက် ကောင်မလေးလည်း ပြန်ခေါ်ဦး တော်ကြာပါသွားဦးမယ်”
“ဒါဆိုလဲ မနက်မှ သူ့ကို ပြန်ခေါ်တာပေါ့ မကောင်းဘူးလားးး ဟားးးး ဟားးးး ဟားးးးး”
ဒီလူကတော့ တော်တော်ပျော်တတ်မယ့် ပုံပဲ။ အင်းလေ မိတ်ဆွေ တစ်ယောက်ရတော့လဲ ကောင်းတာပဲ။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့လဲ တစ်ယောက်ထဲ ပျင်းနေတာနဲ့ ဟိုတွေးဒီတွေးပေါ့။ ခုနက အတွေးလေး ခေါင်းထဲ ပြန်ဝင်လာတယ်။ ကလပ်မှာတွေ့တဲ့ အတွဲအကြောင်းပေါ့။ သူ့လိုတော့ မခံစားဖူးဘူး ဒါပေမယ့် သူငယ်ချင်းဆော်ကိုတော့ သူငယ်ချင်းရှေ့မှာ ကြုံးဖူးတယ်။ မွန့်နဲ့အိမ်ထောင်မကျခင်ကပေါ့။
ဟိုကောင်ကလည်း မူးနေတာ ကိုယ်ကလည်း မူးနေတာ ဆော်ကလည်း မူးဆိုတော့ ဖြစ်သွားတာပါ။ သူငယ်ချင်း တိုက်ခန်းမှာ နယူးရီးယားညက သုံးယောက်ထဲ သောက်ပြီးတော့ Happy new year လို့တောင် သူများတွေ အော်မှ သိရတယ်။ 8 နာရီလောက်ထဲက သောက်နေကြတာလေ။
ဒီကောင့်ဆော်က တော်တော်မိုက်တာဗျ။ အလုံးအထည်က သိပ်ကြီးကြီးမားမားမဟုတ်ပေမယ့် တော်တော် ကျန်းမာရေးကောင်းတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လို့ပဲ ပြောရမှာပေ့ါ။ အရင်ထဲက ကြိတ်ချင်နေတာ သူငယ်ချင်းစပြီး မိတ်ဆက်ပေးကတည်းကပဲ။ သူငယ်ချင်းရှေ့ ဆိုရင်တော့ သိပ်မကြည့်ပါဘူး။ နောက်ကနေပဲ ခိုးကြည့်တာ။ အိမ်သာထဲမှာ လရည်တော်တော်များများ အဲ့ကောင်မလေးကြောင့် ကျဖူးတယ်။
အဲနေ့ညက တစ်ရေးနိုးတော့ ရေသောက်ဖို့ထလိုက်တာ ဘေးနားမှာရှိတဲ့ သူငယ်ချင်းဆော်ကို မြင်လဲမြင်ရော ညီတော်မောင်ဆိုတာ ချက်ချင်းကို ဆန္ဒပြတော့တာပဲ။ ခုနက ရေသောက်ချင်တာရယ် အရက်သောက်ထားလို့ သေးပေါက်ချင်တာရယ်နဲ့ သီချင်းကလည်း repeat လုပ်ပြီး ဖွင့်ထားတော့ မူးမူးနဲ့ပြန် မပိတ်မိတော့ သီချင်းသံတွေက ထွက်နေတယ်။ သေးအရင်သွားပေါက်လိုက်တယ်။ ရေခဲရေ အေးအေးလေး သောက်လိုက်တော့ ခေါင်းနည်းနည်းတော့ ကြည်သွားတယ်။
ပြန်အိပ်မယ်ဆိုပြီးတော့ ပြန်လျှောက်လာတော့ ဟိုကောင့်ဆော်က စကတ်အတိုက လိပ်တင်နေပြီ။ ညီမလေးတောင် ပင်တီအောက်မှာ တစ်စွန်းတစ်စ မြင်နေရတယ်။ အမွှေးတောင်မရှိပါဘူး။ သူငယ်ချင်းဖက်ကို ကြည့်တော့ ဒီကောင်က ဟိုဖက်လှည့်ပြီး အိပ်နေတယ်။ အရင်ထဲကလည်း ကြုံးချင်နေတာဆိုတော့ သိပ်မစဉ်းစားတော့ဘူး။ လူကလည်း ငယ်တော့ တစ်ခါတည်း စော်ကိုကြည့်လိုက်တော့လည်း တော်တော်ပြဲပြီး လွယ်လွယ်ကူကူ မနိုးလောက်မှန်းသိတော့ အခွင့်အရေးဆိုတာ တစ်ခါပဲ ရတာဆိုတော့ ပက်လက်ဖြစ်နေတဲ့ သူ့ပေါင်ကြားထဲကို အသာဝင် ပင်တီလေးကို ပေါင်တစ်ဝက် မရောက်တရောက်လောက် ဆွဲမပြီး ကျွန်တော်လည်း ဘောင်းဘီကိုချွတ်ပြီး ဘေးနားမှာ လွယ်လွယ်ကူကူ ပြန်ဝတ်လို့ရအောင် လုပ်ထားလိုက်တယ်။
ပြီးတော့ လက်ထဲတံတွေးထွေးချပြီး ညီတောင်မောင်ကို လိမ်းကျံပြီး ဆွဲတော့တာပဲ။ ဆော်ကလည်း အပျိုမဟုတ်တော့ လုပ်ရတာ အဆင်ပြေပါတယ်။ တစ်ချက်ချင်း အဖျားထိ ထုတ်ပြီး အဆုံးထိပြန်သွင်းနဲ့ ဖြေးဖြေးချင်းလုပ်လိုက်တာ။ လရည်တွေ ထွက်တာတောင် စိမ်ထားသေးတာ။ နောက်တော့ နောက်တစ်ကြောင်းကို ဆက်ဆွဲလိုက်တယ်။ ဆော်က နိုးတောင် မလာဘူး။
ကျွန်တော်လည်း လိုင်စင်ရမဟုတ်တော့ ဘော်လီတွေတောင် မချွတ်ပဲ နှစ်ချီဆက်တိုက် ကင်ပလိုက်တယ်။ အရည်တောင် မသုတ်ဘူး။ ပြီးတော့မှ ခေါင်းထဲဝင်လာတာက သူငယ်ချင်း မျက်နှာ။ လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး ဘောင်းဘီဝတ်တော့မှ သူငယ်ချင်းက ကျွန်တော့်ဖက် မျက်နှာ လှည့်နေတာ။ မျက်လုံးကလည်း ပွင့်လို့ ။ ခေါင်းတွေတောင် ကြီးသွားတယ်။ သေပြီလေ။ သူ့ဆော်ကို ကိုယ်က လိုးပြီးနေပြီ။ အခုမှ တောင်းပန်ပါတယ် ပြောလို့ ကိုယ်က နှစ်ချီတောင် လိုးပြီးနေပြီ။ အဲ့အချိန်မှာပဲ ဆော်က လှုပ်လာတယ်။ သူငယ်ချင်းကို လှမ်းကြည့်ပြီး
“ကိုကို”
“ဟင်”
အဲဒီအချိန်မှာ ဖြစ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်အဖြစ်ကို ခင်ဗျားတို့ ကိုယ်ချင်းစာကြည့်။ လူဆိုတာ ဘယ်လို ဖော်ပြရမှန်း မသိအောင်ကို ဖြစ်တာ။ သေဟ ဆော်က နိုးနေပါလား။
“ကိုထွန်း မီးဟာထဲမှာ အရည်တွေ အများကြီးပဲ ပန်းထုတ်သွားတယ်”
“မီးကို ဒီကောင် ဘယ်လောက် လုပ်ချင်နေမှန်းမှ မသိတာ။ ကောင်းကောကောင်းလား”
“ပြောပြဘူး”
“ဟေ့ကောင် ကိုထွန်း ဘာလဲ ခုမှ ဘာကြောင်နေတာလဲ မင်းသေးထပေါက်ထဲက သိတယ်”
“ဟာကွာ မင်းအိပ်နေတယ်ထင်လို့ တောင်းပန်ပါတယ်ကွာ”
“မလိုဘူး ငါ တမင်ခွင့်ပြုတာ မင်းလုပ်အောင် ငါတမင် ဟိုဖက်လှည့်အိပ်နေတာ”
“မင်းတို့က ဘာတွေလဲကွာ။ မီး နင်ကကော ဘာလို့”
“အပျော်ပေါ့ကွ အမှတ်တရပေါ့”
“မင်းစိတ်မဆိုးဘူးလား”
“ငါက မီးကို နောက်တစ်ယောက်နဲ့နေတာ ကြည့်ချင်တာ အာသီသပေါ့ကွာ ငါ့မှာ မင်းလုပ်မှ လုပ်ပါ့မလားလို့”
“နားကို မလည်တော့ဘူး”
“ဒါဆိုလဲ အိပ်တော့ မနက်ကျမှ ပြောတော့မယ်”
ဘယ်လိုခံစားချက်ကြီးနဲ့မှန်းမသိပဲနဲ့ အဲညကို ကျော်ဖြတ်ခဲ့ရတယ်။ နောက်တော့မှ သိတာက ဒီကောင်က cuckold ကို သဘောကျနေတာရယ်။ ဒီကောင်ကောင်မလေးက အရင်တုန်းက ဘဲတစ်ပွေ ထားတုန်းက သူ့ဘဲက သူငယ်ချင်း သုံးယောက်ပေါင်းပြီး သူ့ကို ဝိုင်းဖြုတ်လို့ ပြတ်သွားတာတဲ့။ အဲဒါနဲ့ ပြတ်တာလားမေးတော့ မဟုတ်ဘူးတဲ့။ သူ့ကို အရင်ခွင့်မတောင်းလို့တဲ့။ ပြီးတော့ ဝိုင်းဖြုတ်တဲ့ ကောင်နှစ်ကောင်က ငပဲက သေးတယ်တဲ့။ ပြီးတော့ ဒီကောင်က စော်နဲ့ကြုံးတိုင်း အရင်တုန်းက ဟာတွေ မေးပြီးကြုံးတော့ ကောင်မလေးက ကြည့်ချင်လားလို့မေးတော့ အခုလို ဖြစ်သွားတာတဲ့။ ရှုပ်နေ တာပါပဲ။
နောက်တော့ ဒီကောင်နဲ့ဆော်လည်း စလုံးကို ထွက်သွားတယ်။ တစ်ခါတစ်လေတော့ ဖုန်းဆက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်တောင် တွေးမိသေးတယ်။ စလုံးမှာလဲ ဒီကောင်တွေအတွဲ တခြားကောင်တွေနဲ့ လုပ်နေလား မသိပါဘူး။ တစ်ခါလောက်လုပ်ပြီးရင် နောက် ဆို လုပ်တော့မှာ။
နောက်နေ့ကျတော့ ကိုသိန်းလွင်နဲ့ ညနေဖက် ဖုန်းဆက်ပြီး တွေ့ကြတယ်။ ဘီယာလေးဘာလေး သောက်ရင်းပေါ့။ ဗိုလ်တထောင် ဆိပ်ကမ်းနားက နန်းသီတာမှာ အပေါ်ဖက် လေညှင်းလေးခံရင်နဲ့ပေါ့။
(စကားပြောများအား မဖော်ပြပဲနဲ့ အကြောင်းအရာများအား ရေးသားပါ့မယ်)။
အမှန်တော့ C နှစ်လုံးပါပဲ။ Cuckold နဲ့ Cheating။ ယောက်ကျား မသိအောင် မိန်းမက နောက်တစ်ကောင်နဲ့နေရင် ဒါ Cheating။ ကိုယ်လည်း သိတယ်။ ကိုယ်က လုပ်လို့ပြောလို့လုပ်တာက Cuckold။ Cuckold က အချစ်တွေ ဖန်တီးတယ်။ Cheating က အမုန်းတွေ ဖန်တီးတယ်။
ကိုသိန်းလွင် ပြောတာက တကယ်ကို detail ကျပါတယ်။ သူနဲ့ကျမှ တကယ်ကို cuckold ဆိုတာကို သိလိုက်တာ။ အရင်ကတော့ အဲလောက် နားမလည်ပါဘူး။ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ကျေနပ်တယ်။ နားလည်တယ်ဆိုရင် စလို့ရပြီ။
ကိုသိန်းလွင်က သူ့ကောင်မလေးကို တခြားတစ်ယောက်နဲ့ဆွဲတာကို ကြည့်ဖို့က အာသီသ ဖြစ်နေတော့ မယူခင်မှာ အခုလို အစပျိုး လုပ်နေတာလေ။ သူ့ကောင်မလေးက နှစ်ခါလောက် ကလပ်ထဲမှာ ကောင်လေးတွေ နှိုက်တာ ခံဖူးတယ်။ ကောင်မလေးက ကြောက်တတ်တယ်။ သူ့အပေါ်လဲ ရိုသေတယ်။ မိဘတွေကလည်း ရှေးရိုးဆန်တော့ ကို သိန်းလွင် အခုလို လုပ်နေတာတွေကို ပြန်ပြီးတော့ သူ့အိမ်က လူတွေနဲ့ ဆွေးနွေးတာတွေ မလုပ်ဖြစ်ဘူး။ သူနဲ့ပြောပြီးတော့ ကိုယ်တောင် တမျိုးကြီးဖြစ်လာတယ်။ အရင်တုန်းကတော့ မွန့်ကို အဲလိုမျိုး တစ်ခါမှ မတွေးဖူးဘူး။
“ဟေ့ ကိုထွန်း ဘာတွေ စဉ်းစားနေတာလဲ”
“ဒီလိုပါပဲ။ ကိုသိန်းလွင် ပြောတာလေးကို စဉ်းစားနေတာ”
“ဘာလဲ ခင်ဗျားမိန်းမကို အဲလို လုပ်ခိုင်းမလို့လား”
“ဟာ အဲလိုတော့ မလုပ်ချင်ပါဘူး ကိုယ်က သဘောကျလို့ လုပ်ချင်ရင်တောင် မိန်းမက သဘောတူဦးမှ ပြီးတော့ ကိုယ်က မိန်းမနဲ့နေခိုင်းလိုက်တဲ့ကောင်က လျှောက်ဖွနေရင် သက်သက်မဲ့ ဒုက္ခရောက်မယ် မလုပ်ပါနဲ့”
“အဲဒါပြောတာပေါ့ စိတ်ချရတဲ့ လူပေါ့ဗျ cuckold ကိုနားလည်တဲ့ လူဆိုရင်တော့ အဆင်ပြေတာပေါ့”
“အကယ်လို့ လုပ်ချင်တာတောင်မှ တော်တော်ရှာရခက်မှာဗျ”
“ရှိပါတယ် ကျွန်တော်ရှာပေးရမလား”
“မလုပ်ပါနဲ့ဗျာ ထိုင်နေရင် ကောင်းသား ထသွားမှကျိုး ဆိုသလို လင်မယား အေးအေးဆေးဆေး နေတာပဲ ကောင်းပါတယ်”
“အေးပါ လူတစ်ကိုယ် စိတ်တမျိုးပေါ့ အကြိုက်ချင်းတော့ ဘယ်တူပါ့မလဲ”
“သောက်ဗျာ”
“ဒါနဲ့ ခင်ဗျားကို မေးရဦးမယ် ကိုထွန်း”
“ဘာများတုန်း”
“ခင်ဗျားတို့လင်မယားက အောကားတွေ ဘာတွေ ကြည့်လားဗျ”
“အင်း တစ်ခါတစ်လေပေါ့”
“ဒါဆို ခင်ဗျားကို ကျွန်တော် သိမ်းထားတဲ့ သီးသန့်စုထားတဲ့ ရှယ်ခွေတစ်ခွေ လက်ဆောင်ပေးမယ် လင်မယား နှစ်ယောက် အတူတူကြည့်ပေါ့”
“အင်း ပေးလိုက်လေ”
ရက် အနည်းငယ်ကြာသော်။ ကိုသိန်းလွင်ကတော့ ဟိုဖက်ကိုတော့ ပြန်သွားပြီ မပြန်ခင် သူနဲ့ 4 ရက် လောက် တူတူဝိုင်းဖြစ်တယ်။ သူပြန်လာရင် ဖုန်းဆက်လိုက်မယ်တော့ ပြောသွားတယ်။ ပြီးတော့ ခင်ဗျားလိုရင် သုံးဖို့ဆိုပြီး Blindfold လေးတစ်ခု ပေးသွားတယ်။ တစ်ခါမှ မသုံးဖြစ်ပါဘူးလို့ပြောတော့ နောက်တော့ သုံးဖြစ်မှာပေါ့ လို့ပြောလို့ယူထားလိုက်တယ်။
တစ်ပတ်ကျော်လောက် လင်မယားနှစ်ယောက် မတွေ့ပဲနဲ့ ဒီနေ့မှ ပြန်တွေ့ရတော့ အမုန်းဆွဲမယ်ဆိုပြီး ကျွန်တော် မွန့်ကို တေးထားလိုက်တယ်။ မွန်ကြိုက်တဲ့ ဝိုင်နီတစ်ပုလင်းရယ် ကျွန်တော့်အတွက် JD တစ်လုံး ပြီးတော့ Cheese ရယ် ဝယ်ပြီး ရေခဲသေတ္တာထဲမှာ ရိက္ခာ ဖြည့်ထားတယ်။ အသားလေးနည်းနည်းကိုတော့ ဆော့နဲ့နယ်ပြီး ကင်စားဖို့ပြင်ထားလိုက်တယ်။
နေ့လည်လောက်တော့ ကားဂိတ်မှာ မွန့်ကိုကြိုပြီး ပြန်လာတော့ ယောက္ခမ အကြောင်းတွေ ပြောဖြစ်တယ်။ ဘယ်လိုနေလဲ ဘာညာ ပေါ့။ ခေါင်းထဲမှာက တော့ ညအကြောင်းတွေပဲ စဉ်းစားနေတာ။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ မွန် ရေချိုးတာကို အရင်လို တူတူ မချိုးပဲ သူ့တစ်ယောက်ပဲ ချိုးခိုင်းလိုက်တယ်။
“ဟေး ဆရာကြီး ဘယ်လို ဖြစ်တာလဲ အရင်ကဆို တူတူချိုးပြီး အတင်းလုပ်ပြီးတော့ ခု ဘယ်လိုဖြစ်နေလဲ ဘာလဲ နေမကောင်းဘူးလား”
“မဟုတ်ပါဘူး ပြီးတော့မှ အမုန်းဆွဲမှာ အားမွေးထား”
“ရတယ်လေ ဒီက အေးဆေးပဲ”
“အင်းပါ ကို အသားကင်ထားလိုက်တော့မယ် ပြီးရင် အတူတူ သောက်ကြမယ်လေ ဝိုင် ဝယ်ထားတယ်”
“အင်း ဒါဆို ရေချိုးပြီးနော် ပြီးရင်သာ အသားကင်မယ် ဆိုပြီး ရေချိုးခန်းထဲ လိုက်မလားနဲ့”
“အေးပါ စိတ်ချ မိန်းမရယ်”
ရေချိုးခန်းထဲရောက်တော့ မွန်တစ်ယောက် အံသြနေတာပေါ့။ အရင်သူ့ယောကျ်ားက သည်လို မဟုတ်ပါဘူး။ ကိုယ်ကအရင် စတောင်းရတာရှက်လို့ စကားခေါ်တာတောင် သူက အေးဆေးနဲ့။ ဒီမှာက အရမ်းဆာနေပြီ။ အဝေးပြေးကားပေါ်မှာ ဘေးနားက ကောင်လေးက လမ်းတစ်လျှောက် နှိုက်လာတာ။ အစကတော့ အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်ပေမယ့် နောက်တော့ ဟိုဖက်လှည့်ပြီး မသိချင်ယောင် ဆောင်နေလိုက်တယ်။
ကောင်လေးက အစက ရင်သားတွေကို လက်မောင်းနဲ့လာပွတ်သပ်ပြီးတော့ နောက် ရှေ့ကို လာကိုင်ချင်တာ အဲလောက်တော့ မပေးပါဘူး။ ရှေ့မရတော့ နောက်ကနေ လက်ဝင်ပြီး ဖင်တွေကို ညှစ်တယ်။ အဲ့လောက်ကတော့ လူတွေ သိပ်မမြင်တာမို့ ခွင့်ပြုလိုက်တာ။
ကားက ဂိတ်ရောက်ခါနီးမှ ဖင်တခြမ်းကြွလိုက်တော့မှ သူ့မှာ စပယ်ယာလက်လုပ်ပြီး ပိပိကို စက္ကန့်ပိုင်းလောက် ထိခွင့်ရတာ။ ပြီးတော့ ပြောသွားသေးတယ်။ ကျွန်တော် ချစ်ဆွေ ပါတဲ့ အစ်မတို့တိုက်ရဲ့ ရှေ့ကတိုက်မှာ နေပါတယ်တဲ့။ သေရော ကိုယ်တောင် ဘာမှ ပြန်မပြောရသေးဘူး သူက အမြန် သုတ်သုတ်ဆင်းသွားတယ်။
သူစိမ်းဆို မရှက်ပါဘူး အခုတော့ ကိုယ်က အနှိုက်ခံပြီးတော့မှ သိရတာ ဓါတ်သိဆိုတော့ သေပြီပေါ့။ ပြီးတော့ ကိုထွန်း လာကြိုတာနဲ့ ပြန်ခဲ့လိုက်တာ။ လမ်းက အရှိန်တွေက ကျန်သေးတယ်။ ယောက်ကျားကလည်း အချိန်ဆွဲနေတော့ ဘယ်လိုမှန်းကို မသိဘူး တစ်ခုခု လိုနေသလိုပဲ။ ပင်တီကို ချွတ်တော့ မာတောင့်တောင့်လေးဖြစ်နေတယ်။ ခုနက ကောင်လေးကိုင်ခံထားရလို့ပင်တီလေး အရည်တွေ ထွက်ပြီး ပြန်ခြောက်နေတာလေ။ တော်တော်ဆိုးတဲ့ကောင်လေး နောက်နေ့တွေ့ရမှာ မျက်နှာပူလိုက်တာ။
ပြီးတော့ ရေကို သေချာ ချိုးတယ်။ ပေါင်ကြားကို သေချာ တိုက်တယ်။ ပြီးရင် ပွဲကြမ်းမှာဆိုတော့ သန့်နေမှ ဖြစ်မှာ။ ဒီလိုနဲ့ ညနေကုန်လို့ ညဖက်ရောက်တော အသားကင်ရယ် ဝိုင်နီရယ်နဲ့ စပြီလေ skynet က ကားတွေက စစ်ကားတွေ ကြီးပဲ။
“ယောကျ်ား တစ်ခြားကား ကြည့်ပါလား”
“တခြားကားတွေကလဲ ဒါပဲ ကောင်းကို မကောင်းဘူး”
“မွန် အောကားကြည့်မလား”
“အခွေသစ် ဝယ်ထားလို့လား အရင်ဟာတွေ မကြည့်ချင်ဘူး ဂျပန်ကားတွေက အော်နေတာပဲ”
“မွန်လည်း အဲလို မှုတ်ခံရရင် အော်တာပဲလေ”
“အဲလောက်တော့ မကျယ်ပါဘူး သူတို့ဟာက ပို တာပါ”
ကျွန်တော် ကိုသိန်းလွင်ပေးထားတဲ့ အခွေကို သတိရလိုက်တယ်။ ကြည့်တောင် မကြည့်ရသေးဘူး ကျွန်တော်တို့က ရုပ်ရှင်ထဲကအတိုင်း လိုက်လုပ်နေကျလေ။
“မွန် အခွေသစ်ရှိတယ်။ ကိုယ်တောင် မကြည့်ရသေးဘူး”
“အင်း ကြည့်ပေါ”
“အဲထဲက အတိုင်းလုပ်မှာလား”
“အရမ်းမဆိုးရင်တော့ လုပ်မှာပေါ့ ဟိုတစ်ခါလိုတော့ အနောက်ကို မလုပ်နဲ့ပေါ့ ပြီးတော့ ဟိုဟာ ဒီဟာတွေလဲ မွန့်အထဲကို လျှောက်မထည့်နဲ့”
“အင်း အခုမှ ကြည့်ရမှာ အသိတစ်ယောက် ပေးထားတာ”
“အင်း”
ကျွန်တော်လည်း အိမ်ရှေ့တံခါးကို ပိတ်လိုက်တယ်။ ဝရံတာ တံခါးကိုပေါ့။ မီးကို မှိန်မှိန်လေးဖြစ်အောင် ချိန်လိုက်တယ်။
“ကဲ ချီးယား မွန် ကိုယ်တို့တိုက်ပွဲခေါ်သံအတွက်”
ဝိုင်နီ တစ်လုံးလည်း သုံးချိုး နှစ်ချိုးလောက် ကုန်နေပြီလေ။ ကျွန်တော်ကတော့ 5 ခွက်လောက် On the Rock တင်ထားတယ်။ အခွေထိုးပြီးတော့ နှစ်ယောက်ထိုင် ဆိုဖာပေါ်မှာ နှစ်ယောက်သား နေရာယူလိုက်တယ်။ Title မှာ ပေါ်လာတာက 6 ကားဆိုတော့ ပထမဆုံး ကားကိုပဲ စကြည့်လိုက်တယ်။
ကားထဲမှာ ကောင်မလေးရဲ့ ဖုန်းကို ကောင်လေးက စစ်ကြည့်တော့ message တွေက အရင်ရည်စားနဲ့ Q ထားတာတွေ့တော့ ဒေါသထွက်ပြီး သူ့သူငယ်ချင်းကို ဖုန်းခေါ်တဲ့ အခန်းကစတာပါ။ ကားက ရုရှားကားပါ။ English လို စာတန်းထိုးပါတော့ နားလည်ပါတယ်။ နောက်တော့ သူ့ကောင်မလေးကို လုပ်ဖို့ခုတင်ပေါ်ကို တင်တော့ စော်ကိုတိုးတိုးပြောပြီး စော်က သဘောတူတော့ မျက်နှာကို အဝတ်နဲ့စီးပြီး လက်ကို ကြိုးနဲ့ ခုတင်ခေါင်းရင်းမှာ ချည်ထား ပြီးတော့ စော်ကိုနမ်း ပြီးတော့ ချောင်းဟန့်လိုက်တော့ အသင့်စောင့်နေတဲ့ သူငယ်ချင်းက တိတ်တိတ်လေးဝင်လာပြီး စော်ကို ဂါဝန်အတိုကိုလှန် အတွင်းခံကို ချွတ်ပြီး မှုတ် ဟိုဘဲက ဘေးနားက ထိုင်ကြည့် စော်ကတော့မသိဘူး သူ့ဘဲထင်လို့ ငြီးလို့။ ပြီးတော့ဟိုကောင်က ဘောင်းဘီချွတ်ပြီး လိုးတော့တာပဲ။
ဒုတ်ကတော့ တော်တော်ကြီးတယ်။ ကော့နေတာ။ နည်းနည်းလေး လုပ်ပြီးတော့ ဘဲက စော်မျက်နှာပေါ်က အဝတ်ကို ခွာပြီး ကြည့်လိုက်တော့ သူ့ဘဲက ဘေးမှာထိုင်လို့ စော်က အလန့်တကြားနဲ့ ပေါင်ကြားကို ကြည့်တော့ သူမသိတဲ့ လူက အမုန်းကိုင်နေတာ။ သိသိချင်းရုန်းတော့ ဘဲက သူ့စော်လက် ကြိုးချည်ထားတာကို ချုပ်ပေးထားတယ်။ စော်က အောက်ပိုင်းရုန်းတော့ ဟိုကောင်က ပေါင်ကို ဆွဲကိုင်ပီးကို ချနေတာရုန်းလို့မရ။
ကျွန်တော်တောင် စိတ်ဝင်စားပြီး မွန့်ကိုတောင် နမ်းပဲနမ်းရသေးတယ်။ ဇာတ်လမ်းကို အာရုံရောက်နေတာ။ မွန့်ဖက်ကို ကြည့်တော့လည်း ဇာတ်လမ်းကို အာရုံရနေတယ်။ ပြီးတော့မှ စော်ကို ဟိုကောင်က ကြိုးဖြည်ပေးတယ်။ စော်လည်း မရုန်းတော့ဘူး။ စကားပြောတာတော့ ဘကြ အော်ကြီးဟစ်ကျယ်နဲ့စော်ကို ပြောနေတာ။ ဟိုကောင်ကလည်း ဝင်ပြောတယ်။ စော်ကို position ပြောင်းပြီးတော့ ဘေးစောင်းချတယ်။ စော်ကလည်း ညှင်းတယ်။ အလိုးလဲခံတယ်။ မိုက်တယ်။ တော်တော်မိုက်တယ်။ ဘဲက ဟိုကောင်ကိုပြောတော့ ဟိုကောင်က အမုန်းရိုက်တာ အသံကို ညံနေတာပဲ။ လေးဖက်ကုန်းပြီးလဲ ချတယ်။ ပြီးတော့ လရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော် ရီမုဒ်ကို ကိုင်ပြီး ရပ်ထားလိုက်တယ်။
“မွန်” (အသံမာမာနဲ့ခေါ်လိုက်တယ်။)
“ရှင်”
“ဟိုတစ်ခါ ကိုယ်ဝယ်ပေးထားတဲ့ ဂါဝန်အတို သွားလဲချည်”
“ဘာလုပ်မလို့လဲ”
“သွားပါဆို သွားလဲ”
“ပြီးရော ချက်ချင်း ဘာမှန်းလဲ မသိဘူး”
မွန် အခန်းထဲ ဝင်သွားတော့ မွန့်ဝိုင်ခွက်ကို JD နည်းနည်းရောလိုက်တယ်။ နောက် ကိုသိန်းလွင်ပေးထားတဲ့ မျက်လုံး စီးလေးကို အံဆွဲထဲက ထုတ်လိုက်တယ်။ မွန်ပြန်လာတော့
“ရော့သောက်လိုက်”
မွန်လည်း တကျိုက်ထဲ ခွက်ကို သောက်လိုက်တယ်။
“ဟားးး အရက်တွေ ရောထားတယ်”
ဆိုဖာပေါ်မှာထိုင်ဖို့ ကျွန်တော် ပုတ်ပြလိုက်တယ်။ မျက်လုံးမှိတ် ဆိုပြီး မျက်လုံးကာကို စွပ်လိုက်တယ်။ လက်ကိုကျတော့ ပုဆိုးကို ချွတ်ပြီး စီးပြီး နောက်ပြန်လှန်လိုက်တယ်။
“မေးတာကိုပဲဖြေ”
မွန်တစ်ယောက် ရင်တွေခုန်လာတယ်။ စောက်ရည်တွေလဲကျလာတယ်။ ခုနက ရုပ်ရှင်ထဲကလည်း လုပ်နေပြီ ပြီးရင် သူမေးသမျှ ဖြေရတော့မယ်။ ကိုထွန်းက ဒီလိုအချိန်ဆို မေးတာမဖြေရင် စိတ်တိုတတ်တယ်။
“ကဲ ပြော ငါခုနတုန်းက နင့်ပင်တီကို ကြည့်ပြီးပြီ အရည်တွေ ခြောက်နေတယ်။ နင် ဘယ်သူနဲ့ လိုးလာလဲ နင့်အမေကို အကြောင်းပြပြီး သွားလိုးလာတယ်။ ဟုတ်လားး”
မွန် တော်တော် လန့်သွားတယ်။ ကိုထွန်း ဘယ်လို သိသွားလဲဆိုပြီး။ အဲအချိန် မွန့်အတွင်းခံကို ကိုထွန်းက ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။
“မဟုတ်ဘူး ဘယ်သူနဲ့မှ မလိုးဘူး.”
“ဘာမလိုးတာလဲ နင့် ဖင်မှာကြည့် နီရဲနေတာပဲ။ နင်ဖင်ကုန်းပြီး လိုးခံလာရတယ်မလား ကောင်မ”
ကိုထွန်းက မာန်ပါလာတယ်။
“ခဏနေဦး ငါ ကိုသိန်းလွင်ကို သွာခေါ်လိုက်မယ်”
ဆိုပြီး ထွက်သွားတယ်။ ပြီးတော့ တံခါး အပိတ်အဖွင့် အသံလုပ်ပြီး ပြန်လာတယ်။ မွန်သိပါတယ်။ ယောက်ျား ဖီးတွေ တအားလာနေပြီဆိုတာ။ မွန်လည်း ဖီးလာနေတယ်။ ပြီးတော့ ကားပေါ်မှာလည်း တကယ် ဖင်အကိုင် ခံရတာဆိုတော့ ပိပိက အရည်တွေတောင် ထွက်နေတယ်။
ကိုထွန်း လီးတန်းလန်းနဲ့ လျှောက်လာပြီးတော့ မွန့်ကိုထူပြီး ဖင်ကုန်းတဲ့ ပုံစံကို ဆိုဖာစောင်းမှာ ပြောင်းလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဂါဝန်ကို မပြီး စောက်ဖုတ်ကို လျက်တော့တာပဲ။
“အားးးကောင်းတယ် ကိုရယ်”
“ဖြောင်း ဘာလဲ ငါကိုသိန်းလွင်ပဲ။ နင့်လင် စိတ်ဆိုးပြီး ထွက်သွားပြီ။ ပြီးတော့ ငါ့ကိုလည်း မှာသွားသေးတယ်။ စောက်ပတ်ယားတဲ့ ကောင်မကို အမုန်းလိုးတဲ့”
“အရမ်းမလုပ်ပါနဲ့ အစ်ကိုရယ်”
ကျွန်တော်လည်း ကိုသိန်းလွင် အဖြစ်နဲ့ပဲ လီးကို တံတွေး သုတ်ပြီး စောက်ဖုတ်ဝမှာတေ့ပြီး အဆုံးထိ ဖိထိုးလိုက်တယ်။
“အင့်”
မွန်တစ်ယောက် ခါးတောင်ကော့ပြီး ငြီးမိသွားတယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော်လည်း အချက်နှစ်ဆယ်လောက် သွက်သွက်လေး ဆောင့်ပေးလိုက်တော့ ပလစ် ပလစ် ဆိုတဲ့ အသံရယ် စောက်ပတ်က လေအန်တဲ့ အသံတွေ ဆက်တိုက်ပေါ်လာတယ်။
“ညီမ ကိုထွန်းမသိအောင် ဘယ်နှစ်ခေါက်တောင် အလိုးခံခဲ့ရလဲ”
“အလိုးမခံပါဘူး”
“ဖြောင်း ဖြောင်း လာလိမ်နေသေးတယ်”
“အားး အားး အရမ်းမဆောင့်နဲ့ ကိုထွန်း”
“ဘာကိုထွန်းလဲ ရော့ဟာ ပြွတ် ပြွတ်”
“လျှော့ပေးပါ နည်းနည်းလောက် အင့် အင်းး အရမ်း မဆောင့်နဲ့”
“ဒါဆို ပြော”
“ဘာပြောရမှာလဲ”
“ဖြည်းဖြည်းလိုးပါ ကိုသိန်းလွင်ရယ်လို့ပြော”
“ဖြည်းဖြည်းလိုးပါ ကိုသိန်းလွင်” (တော်တော်ပြောယူရတယ်။)
“ဒီလိုဆိုရင်ကော” (လီးကို အဆုံးနီးပါးထုတ်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း အထုတ်အသွင်း လုပ်ပေးလိုက်တယ်။)
“အင်း ကောင်းတယ် ကိုသိန်းလွင်”
“ငါမေးတာ မှန်မှန်ဖြေ”
“ရှင်”
“ငါလုပ်ပေးတာ ကောင်းလား”
“ဟုတ်ကောင်းပါတယ်” (အဲသည့်အချိန် ဖုန်းကနေ Recording ကို ဖွင့်လိုက်သည်)
“နင့်ယောက်ျားနဲ့ငါ ဘယ်သူပိုကောင်းလဲ”
“နှစ်ယောက်လုံး ကောင်းပါတယ်”
“ဘာ ငါက ပိုမကောင်းဘူးလား”
“ဟုတ် ပိုကောင်းတယ်”
“ဒါဆို ပြန်ပြော”
“အား ဘာလို့ထုတ်လိုက်တာလဲ” (မွန်တစ်ယေက် အရမ်းကောင်းတဲ့ အချိန် )
“လာ ဆိုဖာပေါ်မှာ ပက်လက်နေ”
“သွင်းတော့လေ”
“ပြောလေ”
“ရှင် ဘာပြောရမှာလဲ”
“ကိုသိန်းလွင်ရယ် ကျွန်မကို ခုနကလို ကောင်းအောင် လိုးပေးပါလို့”
“ဟာမပြောချင်ပါဘူး”
“ဘာ နင်က ကိုယ့်ယောက်ျား သူငယ်ချင်းကျတော့ ခွင့်ပြုတာတောင် မပေးချင်ဘူးပေါ့ တခြားသူ မသိတဲ့ကောင်နဲ့ကျတော့ သွားလိုးတယ်ပေါ့ ဟုတ်လား”
“မလိုးပါဘူး”
“လိမ်မနေနဲ့ နင့်ယောကျ်ားကိုပဲ လိမ် ငါ့ကို မလိမ်နဲ့။ ရော့ဟာ”
ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဆွဲမပြီး အထဲမသွင်းပဲလီးကို မဝင်အောင် အချောင်းလိုက် ပိပိတစ်လျှောက် ပွတ်ဆွဲပေးနေလိုက်တယ်။ အခုလို ပြောဆိုနေရတာကို ပို ဖီးတက်နေတယ်။ ကိုသိန်းလွင် ထည့်ပေးခဲ့တဲ့ virus တွေ ကိုက်နေပြီလေ။
“ကဲ ပြော ဘယ်ကကောင်လဲ”
“ဘယ်သူမှ မဟုတ်ဘူး” (ရင်ထဲမှာတော့ ကားပေါ်က ကောင်လေးကို မြင်ယောင်နေတယ်။)
“ပြောလေ နင့်ယောကျ်ားကို ပြောပေးမယ်”
“ဘာပြောပေးမှာလဲ” (မွန်တစ်ယောက် အဲဒီ့အကြောင်းကို ရင်ထဲမှာ မထားချင်တော့ဘူး)
“နင့်ကို ခွင့်လွှတ်ဖို့”
“တကယ်လား”
“တကယ်ပေါ့” (လီးကိုပါ အဆုံးထိ ထိုးထည့်လိုက်တယ်)
“အားးးးးးးကောင်းတယ်”
“ပြော”
“ချစ်ဆွေ”
“ဘယ်ကလဲ”
“မွန်တို့ တိုက်ရှေ့က”
“ဘယ်တုန်းက တွေ့တာလဲ” (မွန်ပြောတာကြားပြီး လီးက ပိုမာတင်းလာတယ်။)
“အမေ့ဆီက အပြန်မှာ”
“နင် အလိုးခံလိုက်တယ်ပေါ့”
“မဟုတ်ဘူး ဖင်နဲ့အပေါ်ပိုင်းပဲ ကိုင်ခံရတာ”
“အား ပြီးပြီ ပြီးပြီ”
ကျွန်တော်လည်း ဖီးတွေ ဇွတ်တက်လာပြီ လရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်တယ်။ အဲလောက် ကောင်းမယ်ကို မထင်တာ။ တစ်ဆက်တည်း
“ငါသွားပြီ နင့်ယောက်ျား ပြန်လာမယ်”
လီးကို ဆွဲချွတ်ပြီး လမ်းလျှောက်ပြီး တံခါးပိတ်ဖွင့် အသံလုပ်လိုက်တယ်။ ကိုထွန်း ပြန်လာသလိုပေါ့။ Recording ကို ပိတ်လိုက်တယ်။ မွန့်ကို blindfold ပြန် ချွတ်ပေးတော့ မျက်ရည်စလေးတွေ တွေ့တယ်။ မွန် မျက်ရည်တွေ ကျနေတယ်။
“ကိုတောင်းပန်ပါတယ်”
မွန် ကိုထွန်းရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ စကားတစ်ခွန်းကို ပြောလိုက်တယ်။
“ခုနက ကိုသိန်းလွင်က အရမ်းလုပ်သွားတယ်”
“မွန်က သူများနဲ့လုပ်တာကိုး”
“မလုပ်ပါဘူး ဖင်ပဲ အကိုင်ခံရတာ တကယ်ပြောတာ”
“ဒါတကယ်လား”
“အင်းတကယ်ပြောတာ။ ရေချိုးခန်းထဲက ပင်တီမှာ ခြောက်နေတာက မွန်တကယ် ကားပေါ်မှာ တကယ် အနှိုက်ခံရတာ။ အိမ်ရှေ့တိုက်ကတဲ့ နာမည်က ချစ်ဆွေတဲ့”
“တကယ်ပြောနေတာလား”
“တကယ်ပြောနေတာ မွန်အိပ်ပျော်တုန်း။ အစက ရိုးရိုးထိတယ်ပဲ ထင်တာ နောက်မှ မရိုးမသားလုပ်မှန်း သိတာ။ တောင်းပန်ပါတယ် မွန် မငြင်းခဲ့မိဘူး”
“မွန် ဒါတွေ တကယ်ပြောနေတာလား”
(ကွှန်တော်သိပြီ မွန်တကယ်ပြောနေတာ ရုပ်ရှင်ရိုက်နေတာ မဟုတ်ဘူး)
“ဘယ်လောက်တောင် ကြာအောင်နှိုက်တာလဲ”
“တလမ်းလုံးနီးပါးပဲ သူအိပ်တာတောင် မွန့်ဖင်ကိုကိုင်ပြီးအိပ်တာ”
(မွန့်လက်တွေက ကိုထွန်းရဲ့ လီးဆီကို ရောက်သွားတယ်။ အစက စိတ်ဆိုးမယ်ထင်တာ အခု ငါ့ယောက်ျား လီးတောင်နေပါလား)
“မွန် နောက်နေ့ အဲ့ကောင်လေးနဲ့တွေ့ရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ”
“မွန် မသိဘူး ကားပေါ်က ဆင်းခါနီးမှ မွန့်တို့တိုက်ရှ့ကမှန်းသိတာ ဒါတောင် သူပြောသွားတာ”
ကျွန်တော်သိပြီ ကိုသိန်းလွင်ပြောတဲ့ အရသာကို။ အခု ကျွန်တော့်စိတ်တွေက တကယ်ကို နေလို့ထိုင်လို့ ကောင်းနေတယ်။ အရက်တစ်ခွက် ငှဲ့ပြီး သောက်ချလိုက်တယ်။ မွန်က ဂွင်းထုပေးနေတယ်။ အဲအချိန်မှာ ဖြစ်နေတာက မွန်ပြောတာကို အရသာခံပြီး ဂွင်းတိုက်ပေးခံရတာ။ မေးခွန်းတွေ မေးပြီး အရှက်ကုန်အောင် လုပ်ရတော့မယ်။
“နောက်နေ့တွေ ကျရင်ကော အဲ့ကောင်လေးနဲ့တွေ့တော့ ဘာဆက်လုပ်မှာလဲ”
“ကိုကလည်း ဘာဆိုင်လို့လဲ”
“ထားပါ သူကလာပြီး ပက်သက်ရင်ကော”
“ငါ့မှာ လင်ရှိတယ်။ နင်လာမပတ်သက်နဲ့လို့ ပြောရမှာပေါ့”
“သူက အတင်းကြီး ကိုယ်မရှိတဲ့အချိန် လာရင်ကော”
“အဲဒါတော့ ဘယ်ပြောတတ်မလဲ တံခါးပိတ်ထားမှာပေါ့ ပြီးသူက အရမ်းနှောက့်ယှက် လာရင်တော့လဲ ရဲတိုင်မှာပေါ့”
“တကယ်”
“ဘာလဲ မယုံဘူးလား”
“ကိုယ်က အဲကောင်လေးက လာပြီး ငါ့ မိန်းမကို လာဖန်ရင် မသိချင်ယောင် ဆောင်ပေးမယ်ဆိုရင်ကော”
“လာနောက်မနေနဲ့”
“လီးစုပ်ပေးဦး”
“အင်း”
မွန်မွန့်ပါးစပ်ထဲ လီးထည့်နေတုန်း။
“မွန်”
“အွန်းးးးးး” (ဟုတ်ပ ပါးစပ်ထဲ ပြည့်နေပါတယ်ဆိုမှ ဘယ်လိုထူးမလဲ )
“နောက်ဆို မွန်တစ်ခုခု လုပ်ချင်ရင်ပြော ဘယ်လိုလဲဆိုတော့….။ အဲ ပြီးမှ ပြောတာကောင်းတယ်။ ကို ပြောတာက လုပ်ပြီးမှပြော အရမ်းကြီး မထိခိုက်ရင်ပြောတာ။ လူတွေ မသိတဲ့ ကိစ္စမျိုးတွေ ပြောပါတယ် နော်”
“အွန်း”
အဲ့ဒီညက တော်တော်လေး ကောင်းပါတယ်။ အသစ်အဆန်း အရသာတွေ။
မွန်တစ်ယောက်ကတော့ တညထဲနဲ့ တော်တော်လေး နားလည်သွားတယ်။ ပြီးတော့ အဲလောက်ဖြစ်စေချင်တဲ့ ကိုထွန်းကိုလည်း အရွဲ့တိုက်ချင်တဲ့ စိတ်တွေ ပေါ်လာတယ်။ ပြီးတော့ သဘောလဲကျသွားတယ်။ ကိုယ့်ယောက်ျား သိသိကြီးနဲ့ အလိုးခံနေရတာ ဘယ်လောက်ကောင်းလဲ။ အရသာသစ်ရတာပေါ့။ ပြီးတော့ ကိုထွန်းကိုလည်း ဖြစ်ခဲ့တာတွေ ပြောပြောပြီး လုပ်ရတာ ကောင်းတယ်။ အရင်ကထက် ပိုနီးကပ်သလို ပိုချစ်သွားသလို ခံစားရတယ်။
အိပ်ယာက နိုးတော့ တော်တော်တောင် မိုးလင်းကောပေါ့။ ဈေးသွားဖို့ ပြင်ဆင်ရတယ်။ ဈေးသွားတဲ့ လမ်းမှာ ချစ်ဆွေ ထိုင်တဲ့ လဖက်ရည်ဆိုင်ရှေ့ ဖြတ်ရတယ်။ ကျွန်မလည်း မသိပါဘူး သူက နောက်ကလိုက်လာမှ သိတာ။
ကျွန်မတို့နေတာ ရန်ကင်းက သီးသန့်ဝန်းတွေလေ ကိုယ့်အိမ်ရာနဲ့ကိုယ်ဆိုတော့ သီးသန့်ဆန်တယ်။ Company ရုံးခန်းတွေကလည်း တော်တော် များတယ်။ နိုင်ငံခြားသားတွေကလည်း တော်တော်များတယ်။ နေကြတာ သီးသန့်ဆန်တယ်။ နေရတာလဲ သန့်တယ်။ ဝင်ထဲကို တစိမ်းဝင်လို့လဲ မရဘူးလေ။
သူ လဖက်ရည်ဆိုင်က ထလိုက်လာပြီး နောက်မှ သတိရတယ်။ ပြီးတော့လည်း လန့်တယ်။ ဒီဝင်းထဲမှာ နေတာပဲ ဆိုတော့ နောက်ဆို တော်တော် မျက်နှာပူရမယ်။ ဈေးထဲထိ အနောက်က အဲကောင်လေး လိုက်လာတယ်။ ဖင်ကို အကိုင်ခံရဖူးတော့ အခုလည်း အကိုင်ခံချင်လာတယ်။ မဖြစ်သေးပါဘူး မလုပ်သင့်ပါဘူး။
ညတုန်းက ကိုထွန်းကြောင့် ဖြစ်နေတဲ့ အတွေးက ခေါင်းထဲ ဝင်လာတယ်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အခြေအနေပေါ် မူတည်ပြီးတော့ အလိုက်သင့်နေရမှာပဲ။ ဈေးမှာ ဝယ်စရာရှိတာတွေ ဝယ်ပြီးတော့ ဈေးအိမ်သာဖက် ဝင်လိုက်တယ်။ အိမ်သာထဲနေ ကိုထွန်းကို ဖုန်းခေါ်လိုက်တယ်။
“ကို မွန်ဈေးသွားတာ နောက်ကနေ ဟိုကောင်လေးလိုက်လာတယ်”
“မွန်က အထာသွားပေးလို့လား ဘေးလူတွေကော သိလား”
“ဘာမှ အထာမပေးဘူး ဘေးလူတွေကတော့ မသိဘူး ရုပ်တော့ မပျက်ဘူး”
“အဲတော့ မွန်က ဘယ်လို လုပ်ချင်လို့လဲ စကားကော လာပြောလား”
“မပြောပါဘူး သိပ်လဲမသိသာပါဘူး လူတွေကလည်း ရှုပ်နေတာလေ”
“မွန်က ဘာဆက်လုပ်မလ”
“မသိတော့လို့ ခုဖုန်းဆက်လှမ်းမေးတာပေါ့ သူပဲ ညတုန်းကတော့ သိထားပြီးတော့ အခုလို ပြန်တွေ့တော့ မျက်နှာပူတာပေါ့”
“ဘာဖြစ်လို့လုပ်သေးလဲ”
“မသိဘူးကွာ ပြီးပြီးသားတွေ ပြန်မမေးနဲ့ အခုမေးနေတာကိုဖြေ သူက လိုက်လာပြီးတော့ မွန့်ကိုတစ်ခုခု လုပ်ရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ”
“ဘယ်လိုမျိုးလဲ ခနလေး ကို လူရှင်းတဲ့ နေရာကနေ ပြောမယ် မွန့်က အခု ဘယ်ကပြောနေတာလဲ ဘေးနားမှာကော လူတွေရှိလား”
“မရှိဘူး အိမ်သာထဲက ပြောနေတာ”
“အင်း ခဏကိုင်ထား”
ကိုထွန်းလဲ ရုံးခန်းတံခါးကို လော့ချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အခုလို ပထမဆုံး cuckold ဆန်ဆန် အဖြစ်မျိုးလေး ကြုံလာတော့ လီးကပါ ဖုန်းပြောနေရင်းနဲ့ တောင်လာတယ်။ ပုဆိုးပေါ်ကနေ လီးကို ဖိထားရတယ်။
“မွန်”
“အင်းပြော ဘာလုပ်မလဲ”
“ဘယ်သူမှ မသိအောင် ပြောရရင်တော့ ကို အခု စိတ်ထနေတယ်”
“ဒါဆိုလဲ အိမ်ပြန်လာပေါ့ ညကလို ဆွဲမယ်လေ”
“မဟုတ်ဘူး ကို့မျက်လုံးထဲမှာ မွန့်နဲ့ အဲကောင်လေး လုပ်နေပုံကို ပုံဖော်ကြည့်တာ”
“ကိုယ့်မိန်းမကို ပြောစရာလားအဲ့လို မွန့်မကြိုက်ဘူးနော်” (ဒေါသသံတော့ မပါ)
ပြောရရင် မွန်လည်း အရည်တွေ ထွက်နေပြီ။ ကိုထွန်းနဲ့ညက ကိုသိန်းလွင်နဲ့ လုပ်ခိုင်းပုံကို မြင်ပြီးတော့
“တော်ပြီကွာ ဘာလုပ်ရမလဲ ပြော”
“လူတွေ မသိအောင်တော့ လုပ်။ ကို ပြောတာ နားထောင် လူတွေရှေ့မှာ စကားမပြောနဲ့ နောက်ကလိုက်ခဲ့ လူမသိအောင် ဆိုပြီးခေါ်သွား။ ဟန်ပုံမရရင် ဘေးလူ အကူအညီတောင်းပြီး အိမ်ခေါ်သွားပေါ့”
“ဖြစ်ပါ့မလား တော်ကြာ”
“မွန့်မှာ ယောကျ်ားရှိမှန်း သူသိတာပဲ။ အခုတောင် လှမ်းခေါ်လို့လား။ မွန့်ကို လူမသိအောင်ပဲ ချည်းကပ်လိမ့်မယ်”
“အင်း ဘယ်အခြေအနေမျိုးလဲ”
“ကိုယ်ပြောမယ် ဖုန်းနံပါတ် ပေးလိုက် စာရွက် တစ်ရွက်ပေါ်မှာ သူဆက်လိမ့်မယ် သေချာတယ်။ သူနဲ့ဖုန်းထဲမှာ ပြောပြီးမှ ကျန်တာလုပ် ကြားလား မွန် နပ်ပါတယ်”
“ပြီးရော ပြီးမှ ပြန်ခေါ်မယ်”
မွန်လည်း ပိုက်ဆံပေါ်မှာ စာရေးဖို ဘောပင် မရှိတာနဲ့ ဈေးပြင်ထွက်လိုက်တယ်။ နောက်ကို ကြည်လိုက်တော့ မယောင်မလည်နဲ့ လိုက်လာတုန်းပဲ။ မွန် တို့အိမ်ယာနားက စာရေးကိရိယာ ရောင်းတဲ ဆိုင်ကို သွားလိုက်တယ်။ ဆိုင်ကတော့ ကြီးတယ်လေ။ ဆိုင်ထဲ မဝင်ခင် မျက်ရိပ် ပြသလိုနဲ့ လိုက်ခဲ့ပုံစံမျိုး ပြလိုက်တော့ လိုက်လာတယ်။ ဘောပင်ရောင်းတဲ့ အတန်းကို သွားပြီး ဘောပင် တစ်ချောင်း စကိုင်လိုက်တော့ အနားရောက်လာတယ်။
ဆိုင်က လူတွေက ကောင်တာမှာ အလုပ်များနေတော့ ဘောပင်စမ်းတဲ့ စာရွက်မှာ ဖုန်းနံပါတ် ချရေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဘောပင်တစ်ချောင်းယူပြီးတော့ ကောင်တာမှာ ငွေသွားရှင်းတော့ ဖုန်းထုတ်ပြီး မှတ်နေတာတွေ့တယ်။ ပြီးတော့ ဘောပင် တစ်ချောင်းနဲ့ ပြန်ဖျက်နေတာ တွေ့တော့ စိတ်အေးသွားတယ်။ သူမဖျက်ရင် ကိုယ်က သွားပြီးဖျက်ရဦးမှာလေ။ ဆိုင်ကနေထွက်ပြီး ခဏနေတော့ ဖုန်းလာတယ်။
“ပြော ဘာလို့နောက်ကနေ လိုက်လာတာလဲ ငါ့မှာ ယောကျ်ားနဲ့ လူတွေသိကုန်မယ်”
“မဟုတ်ပါဘူး မမရယ် သူများတွေ နှောက်ယှက်မှာ စိုးလို့ပါ”
“အခု မင်းပဲ နှောက်ယှက်နေတာ”
“မဟုတ်ပါဘူး မမကို မြင်တော့ ကားပေါ်က ကိစ္စကို သတိရလို့ပါ”
“ငါ အပေါစားမိန်းမ မဟုတ်ဘူး အခုလည်း ကားပေါ်က ကိစ္စတွေ ဘယ်သူတွေကို လျှောက်ပြောထားသေးလဲ မသိဘူး”
“မပြောပါဘူး ကျွန်တော်က ဒီမှာ အသိမှ မရှိတာ”
“ဒါဆို ဘယ်လို ဖြစ်ပြီး ငါတို့ဝင်းထဲ လာနေတာလဲ မဖြစ်နိုင်တာ”
“ကျွန်တော် အဒေါ်လင်မယားအိမ်မှာ သင်္ဘော တက်ဖို့လာနေတာ သင်တန်းတက်နေတာလေ”
“ပြီးရော နောက် မနှောက်ယှက်နဲ့တော့ ပြီးတာတွေလည်း ပြီးပြီပဲ”
“ကျွန်တော်မှ မပြီးတာ”
“ကျွတ် ခက်တယ်။ မင်းတို့လို လူငယ်တွေက ဖြစ်ချင်တာပဲ။ သိတယ်။ ဖြစ်သင့် မဖြစ်သင့် မစဉ်းစားဘူး”
“မမကလည်း ကျွန်တော် မမနဲ့ စကားပြောချင်လို့ပါ”
“အခုလဲ ပြောနေတာပဲ”
“မဟုတ်ဘူးလေ မျက်နှာချင်းဆိုင် ပြောချင်တာလေ”
“အမယ်လေး မပြောနိုင်ပါဘူး လူတွေ မြင်ရင် ငါသိက္ခာကျတယ်”
“လူမမြင်အောင် ပြောမယ်လေ”
“ဒါက ဘာစကားလဲ ဘာဆက်ပြောစရာရှိလဲ”
“မမအိမ် လာခဲ့မယ်လေ”
“ဟဲ့ ကောင်းမလား စဉ်းစားလေ တစ်ယောက် ယောက်တွေ့မှ ပိုဆိုးကုန်မှာပေါ့ လင်ငယ်ထားတယ်။ မပြောခံနိုင်ဘူး ဟုတ်တာလဲ မဟုတ်ပဲနဲ့”
“မတွေ့အောင် လာမှာပေါ့ မမတို့အခန်းက တက်လာရင် မမြင်ရပါဘူး ပြီးတော့ ကျွန်တော်ကလည်း ဝင်းထဲက လူပဲလေ”
မွန်တစ်ယောက် စဉ်းစားရပြီလေ အိမ်မှာက သူတစ်ယောက်ထဲ ရယ်။
“ခဏနေဦး ငါ့ယောကျ်ားကို ဖုန်းဆက်လိုက်မယ် ငါ့ အခန်းပြန်ရောက်မှ ဖုန်းဆက်မယ် သူပြန်လာရင် နှစ်ယောက်လုံး သေကုန်မယ်”
“ဟုတ် ကျွန်တော် ဖုန်းစောင့်နေမယ်နော် ဝင်းထဲ ဝင်တော့မယ်”
မွန်လည်း ကိုထွန်းကို ဖုန်းခေါ်လိုက်တယ်။
“ပြောမွန် လိုးပြီးပြီလား”
“ကိုနော် အခုမှ ဈေးထဲက ပြန်ရောက်တာ ဒီအချိန် ဘာသွားလုပ်စရာလဲ မဟုတ်တာက စပြောပြီ”
“ဘယ်လို အခြေအနေလဲ”
ဖုန်းထဲက ပြောခဲ့တဲ့ အကြောင်းတွေ ပြောပြလိုက်တယ်။
“အင်း သူက အိမ်လာမယ်ပေါ့”
“အင်းး ဘယ်လို ပြောလိုက်ရမလဲ”
“လာခိုင်းလိုက်ပေါ့ လူမသိအောင်လဲ လုပ်ပေါ့”
“လာလို့သူက မဟုတ်တာတွေ လုပ်ရင် ဘယ်လို လုပ်မလဲ”
“မွန့်သဘောပေါ့ ကားပေါ်မှာတုန်းက အကိုင်ခံတုန်းကကော မွန့်သဘောနဲ့မွန်လေ ကိုယ်စတဲ့ ကိစ္စလေ”
“အခုဟာနဲ့က ဘာဆိုင်လဲ သူဖြစ်ချင်ကို ပြောနေပြီးတော့ ပြီးတော့ ဟိုကတက်လုပ်ရင်လဲ ခံရဦးမယ်”
“ခံပေါ့ ပြီးရင် ကိုယ့်ကို ပြောပြ”
“ပြောပြဘူး လာထိုင့်ကြည့်ချေ”
“နောက်တစ်ခေါက်မှပေါ့နော်”
“မသိဘူး တကယ်ခေါ်လိုက်ရမှာလားလို့”
“အင်း ဖုန်းကို ခေါ်ပြီး မချနဲ့ ဘေးနားမှာထား ကြားလား”
“ပြီးရော”
မွန်လည်း စိတ်တွေ လှုပ်ရှားနေတယ်။ ခဏနေတော့ ကောင်လေးက ဖုန်းခေါ်တယ်။
“မမ လာခဲ့ရတော့မလား”
“အေး လူမမြင်အောင်လာခဲ့ တံခါးစေ့ထားတယ်။ အခန်းသိတယ်။ မလား”
“ဟုတ်”
“ပြီးတော့ ဘာမှ မလုပ်ရဘူး စကားပဲပြောမယ်”
“ဟုတ်ကဲ့ ကားပေါ်ကလိုပဲလေ”
“ဘာ ဒါဆို မလာနဲ့တော့”
“တီ”
ဖုန်းချလိုက်တယ်။ ရင်တွေကတော့ ခုန်နေတယ်။ ပြီးတော့ ဝရံတာဖက် ထွက်ပြီးတော့ လူရှင်းမရှင်းကြည့်လိုက်တယ်။ ပြောမယ့်သာပြော တာပါ။ ရုံးဖွင့်ရက်ဆိုတော့ လူကတော့ ရှင်းပါတယ်။ ရုံးခန်းတစ်ချို့က ဖွင့်ပေမယ့် မွန်နေတာက တတိယထပ်ရယ်လေ။ တံခါးကိုတော့ စေ့ထားတယ်။ ကိုထွန်းကို ဖုန်းဆက်တယ်။
“မွန် လာတော့မှာလား”
“အင်း”
တံခါး ပွင့်သွားတယ်။ ကောင်လေးကို လက်ဟန်နဲ့ တိတ်တိတ်နေပေါ့ ဆိုပြီး ပြလိုက်တယ်။
“ကို အပြင်သွားလိုက်ဦးမယ် ဝယ်စရာရှိလို့”
“ရောက်နေပြီလား.”
“ဟုတ် ဝယ်လာခဲ့မယ်လေ”
“ကောင်းကောင်းကြီး အလိုးခံလိုက်တော့ ငါ့မိန်းမရေ”
“စိတ်ချပါ ဖြစ်ပါတယ်။ ညနေ ပြန်ရင် ကြေးအိုးဝယ်ခဲ့နော်”
“ဖုန်းကိုမချနဲ့ မှောက်ထားလိုက်”
“ပြော ကောင်လေး”
“ကားပေါ်က ကိစ္စလေ”
“အဲဒါဘာဖြစ်လဲ”
“ခဏလေး”
တံခါးကို လော့ချလိုက်တယ်။ နောက်ကို ပြန်လှည့်တော့ ဒီမှာကြည့်ဆိုပြီး ပုဆိုးချွတ်ချလိုက်တော့ လီးကြီးက တောင်နေတာပဲ။ ပြီးတော့ ကိုထွန်းထက်ပိုရှည်တယ်။ ဆိုဒ်ကတော့ တူတူပဲ။
“ဘာလုပ်တာလဲ ရိုင်းလှချည်လား”
မွန့်ကို အတင်း ဖက်တယ်။
“ပြွတ်”
“မလုပ်”
နှုတ်ခမ်းတွေ နမ်းခံရတယ်။ ကြမ်းတယ်။ သူ့လက်တွေက မွန့်ဖင်ကို အတင်းကိုင်တယ်။
“အမေ့”
အတင်းပွေ့ချီတယ်။
“မမ တို့အိပ်ခန်း ဘယ်မှာလဲ”
“ဘာလုပ်မလို့လဲ”
“ဟာ လူက ဆာနေပြီနော်”
“မလုပ်နဲ့ အဲဒါ ဘုရားခန်း”
“ဒါဆို ဒီအခန်းလား”
ဘာမှ ပြန်မဖြေတော့ အခန်းကို တွန်းပြီး ဖွင့်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ မွေ့ယာပေါ်မှာ ကန့်လန့်လေး တင်လိုက်တယ်။
“ခဏလေးး မင်းက ငါတားလဲ လုပ်မှာပဲ မလား”
“အင်း”
အံဆွဲထဲက မျက်လုံးကာလေး ယူလိုက်တယ်။
“မင်းမျက်နှာကို ငါမမြင်ချင်ဘူး ပထမတစ်ခေါက်တွေ့တယ်။ အခု ဒုတိယတစ်ခေါက်မှာ ငါကို လုပ်ချင်တယ်။ ငါလဲ မျက်နှာပူတယ်”
“မမသဘော”
မွန် မျက်လုံးကာတပ်ပြီး အိပ်ချလိုက်တယ်။
“မမ လုပ်ရတော့မလား
“ငါ့ကို ဘာမှ မမေးနဲ့တော့ ငါဖြေရမှာ ရှက်တယ်။ မမ ကောင်းလားတို့ ဘာလားလို့ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ မင်းက ငါ့အတွက် ဘဝမဟုတ်ဘူး ငါ့ယောက်ျား ရှိတယ်။ ရမ္မက်အတွက်ပဲ ငါ့နဲ့အခုလို ဆက်ဆံပါ”
“ဟုတ်ကဲ့ပါ မမရယ်”
ထမီ ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ ပင်တီလေးချွတ်တော့ အသာအယာ ဖင်ကြွပေးလိုက်တယ်။ တော်ပြီပေါ့ ကောင်လေးရယ် ပိပိမှာ အရည်တွေ ရွှဲနေမှာ သိတယ်။ ပိပိကို နွေးနွေးလေး လာထိတော့ ကြက်သီးတွေတောင် ထတယ်။ ကောင်လေးက မဆိုးသေးပါဘူး မှုတ်ရမယ်ဆိုတာ သိသားပဲ။
“အင်းးးးး ကောင်းတယ်”
ကောင်လေးရဲ့ ဆံပင်လေးတွေကို ဖွပေးလိုက်တယ်။ မွန် ပေါင်နှစ်လုံးကို မပြီးဖြဲတယ်
“အားးးး ကောင်းလိုက်တာ”
ဖင်ဝကနေ ပိပိထိ လျှာနဲ့ဆွဲတယ်။ မွန် ကော့တက်သွားပြီ။ ဖင်ဝလေးတွေ ဝလုံးရေးခံရတယ်။
“ခဏ ခဏလေး”
“ဘာလဲမမ မကောင်းလို့လား”
“မင်းမှာ ကွန်ဒုံးကောပါရဲ့လား”
“ဗိုက်ကြီးမှာ ကြောက်လို့လား”
“မဟုတ်ဘူး မင်းဘာတွေ လုပ်ဖူးလဲ ငါမသိဘူး”
“ကျွန်တော် ဆေးစစ်ထားတယ်။ မနေ့ကပဲ”
“ရပြီ ငါလည်း တားဆေးသုံးထားတယ်”
လက်တွေ ဖယ်သွားတယ်။ အဝတ်တွေ ချွတ်နေတာ ကြားရတယ်။ မွန်ကတော့ အပေါ်ပိုင်းက မချွတ်ရသေးဘူး။ တကိုယ်လုံးတော့ အချွတ်မခံနိုင်သေးပါဘူး။
မွန့်ကိုယ်လုံးကို ပေါင်နှစ်ချောင်းကနေ ဆွဲပြီး ခုတင်စောင်းမှာ နေရာချတယ်။ ပေါင်တွေကို ပြန် မချပဲနဲ့ ပုခုံးတစ်ဖက်စီမှာ ခြေသလုံးတွေကို ချိတ်လိုက်တယ်။ မွန်သိတယ်။ အဲ့ နည်းက အရမ်းဆောင့်ခံရတယ်။ အီး ဝင်လာပြီ ထိပ်ဖျားကြီး ဝင်လာပြီ။ ချစ်ဆွေကတော့ ဖင်ကို ကြွပြီးတော့ အဆုံးထိ ထည့်လိုက်တယ်။
“အီးးး”
“ပြွတ်”
“ဖေါင်းဖေါင်း”
“မမကို အဲလို လိုးချင်တာ ခုမှပဲ အာသာပြေတော့တယ်”
မွန့်မှာ အဆောင့် ခံရတာကော မျက်လုံးကလည်း မမြင်ရတော့ သူမျက်နှာ ဘယ်လိုဖြစ်လဲတော့ မသိဘူး။ ပါးစပ်ကတော့ ပွစိပွစိပြောနေတယ်။ မွန့်ကို အရမ်းလိုးချင်တဲ့ အကြောင်းတွေကို ကလေးတစ်ယောက်လို တစ်ယောက်ထဲ လိုးရင်းပြောနေတယ်။ ထိလဲထိတယ်။ သူက ပိုရှည်တယ်။ အလုံးကတော့ ကိုယ်က အိမ်ထောင်သည်ဆိုတော့ သိပ်မကြပ်လှပါဘူး။
“အားးးးးး”
မွန့်ဟာထဲ သူ့လရည်တွေ အများကြီးပဲ ခဏလေးပဲ ရှိသေးတယ်။ မွန့်ကို ဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်းတယ်။ အောက်ကတော့ သူ့လရည် လက်ကျန်တွေ ဆတ်ကနဲ တုန်တုန်ပြီး တစ်ချက်တစ်ချက် ညှစ်သေးတယ်။ မွန်လဲ ပြန်ညှစ်လိုက်တယ်။ ခဏလေးပေမယ့် ကောင်းလိုက်တာ။
“ပြွတ်”
သူ့လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်တာ့ လရည်တွေက ဖင်ဝကနေ အိပ်ယာပေါ် စီးကျတယ် တော်တော်များတယ်။ ချစ်ဆွေ မမဆီကနေ ခွာပြီးတော့ ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး ပက်လက်ဖြစ်နေတဲ့ မမ မျက်နှာပေါ် ခွလိုက်တယ်။ မွန်ကြောင်သွားတယ်။ ဘာလုပ်ပါလိမ့်။ မွန့် နှုတ်ခမ်းကို စိုစွတ်ပြီး စောက်ရေနဲ့ လရည်နံတွေ တစ်ထောင်းထောင်းနဲ့ လီး မပျော့မမာနဲ့ လာထိတယ်။ မွန် ပါးစပ် ဟပေးလိုက်တယ်။ အရည်တွေ စို နေတဲ့ ကောင်လေးရဲ့လီးကို မွန် စစုပ်တော့ သူ့ညီးသံ ကြားရတယ်။
သုံးလေးချက်ပဲ စုပ်ရသေးတယ်။ သံချောင်းကြီးလို မာလာတယ်။ သူ့လီးကို ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ မွန့်ခါးလေးကို ကိုင်ပြီး စောင်းလိုက်တော့ ကုတင်စောင်းမှာ မှောက်ခုံလေးကို ခြေထောက်တွေက အောက်မှာ တွဲလောင်း ပိပိနဲ့ဖင်ကြားမှာ လရည်တွေ အများကြီး စီးကပ်နေတယ်။ မွန့်ဖင်နှစ်ခြမ်းကို ဖြဲပြီး သူ့လီးနဲ့ပွတ်နေတယ်။ ပြီးတော့ တံတွေးထွေးသံကြားပြီးတော့ စိုစွတ်နေတဲ့ ဖင်ဝမှာ သူ့လီးကြီးလာထောက်တယ်။
“မှားနေပြီ”
“မမှားပါဘူး မမရယ် မမဖင်က အရမ်းလှတယ်”
မွန် မပြောတော့ဘူး သိတယ်။ သူဖင်ချတော့မယ်။ နာတယ်။ စီးကပ်ကပ် ခံစားရတယ်။ ပြီးတော့ကောင်းတယ်။ တစ်ချက်ချင်း အဆုံးထိထုတ်လိုက် ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်သွင်းလိုက်နဲ့ မွန် ဖင်ချခံရတာ။ စောက်ဖုတ်လိုးခံရတာထက် အချိန် သုံးဆလောက်ကြာတယ်။ ဖင်ထဲကို အရည်တွေ ပန်းထုတ်ခံလိုက်ရတော့ တမျိုးကြီးပဲ ကောင်းတယ်။ ဘယ်နှစ်ခါပြီးမှ မသိပေမယ့် သုံးကြိမ်နဲ့ ငါးကြိမ်ကြားတော့ရှိမယ်။ လူလည်း တော်တော်ချောင်သလို ခံစားရတယ်။ ကောင်လေးကတော့ မွန့်အပေါ်မှာ ဖက်အိပ်ပြီး ဂုတ်သားလေးတွေကို နမ်းပြီး လှဲနေတယ်။
“ဖယ်တော့လေးတယ်”
“ဟုတ်”
သူ့ကိုယ်ပေါ်ပိုင်းကိုတော့ ကြွလိုက်တယ်။ ဖင်ထဲက လီးကိုတော့ မထုတ်သေးပဲနဲ့ စိမ်ထားတုန်းပဲ။ မွန် ခဏတော့ မှေးကနဲဖြစ်ပြီး အိပ်ပျော်သွားတယ်။
ချစ်ဆွေ 10 မိနစ်လောက် ငြိမ်တော့ မွန် အိပ်ပျော် နေတယ်။ တော်တော် ပြိုင်းမှာပေါ့ မဝသေးဘူး။ လီးကို လုံးဝအပျော့မခံပဲနဲ့ ဖြေးဖြေးချင်းပြန်ဆွတယ်။ လှုပ်စိလှုပ်စိနဲ့ မှောက်ခုံဖြစ်နေတဲ့ မမကို ကြည့်တော့ ဖင်သားကြီးတွေကို ကြည့်ပြီး လီးက နည်းနည်းပြန်မာလာတော့ မွန်တစ်ယောက် ပြန်သတိရတော့ ကောင်လေးရဲ့ လီးက ဖင်ထဲမှာ ပြန်မာနေပြီ။ ဖင်ထဲက ဆွဲချွတ်ပြီး ပိပိထဲ ပြန်ထိုးတယ်။ မိမွန် ရေ နင်ခံပေတော့။ တတိယအချီမှာ တော်တော်လေး ကြာကြာခံလိုက်ရတယ်။ လရည်တွေလည်း ပေပွနေပြီ။
“ကျွန်တော် သွားတော့မယ် မမနားတော့လေ”
“အင်း တံခါးကို လော့ချလိုက်တော့ ငါနားချင်ပြီ”
“ဟုတ် ကျေးဇူးတင်ပါတယ် မမ”
“ပေးလိုးလို့လား ဘယ်သူမှ မသိစေနဲ့ သွားတော့ နောက်မှ ဖုန်းဆက်မယ်”
“ဟုတ် တံခါးလော့ချခဲ့မယ်”
မွန်တစ်ယောက် သန့်ရှင်းရေးတောင် မလုပ်နိုင်ပဲနဲ့ အိပ်ပျော်သွားတယ်။ ကိုထွန်းတစ်ယောက် လီးအတောင်သားနဲ့ ရုံးမှာ စိတ်တိုနေတယ်။ ဖုန်းက အသံသိပ်မကြားရလို့လေ။ အိမ်ကို စောစော ပြန်လိုက်တယ်။ တံခါးကို သော့ဖွင့်ပြီးဝင်တော့ ဘာသံမှ မကြားဘူး။ အိပ်ခန်းဖက်ကို ဝင်တော့ ကုတင်ပေါ်မှာ ဖင်အပြောင်သားနဲ့ မွန် အိပ်ပျော်နေတယ်။ တစ်ခန်းလုံးလဲ လရည်နံ့တွေ မွှန်နေတာပဲ။ ကုတင်ဘေးက ကြမ်းခင်းမှာလဲ လရည်လိုလို အစက်တွေ ခြောက်ကပ်နေတာ တွေ့တယ်။ မွန် ဟင် မျက်လုံးကာနဲ့ပါလား။
“မွန်”
“ရှင် ကိုထွန်း ပြန်လာပြီလား”
“အင်း စောပြန်လာတာ။ တော်တော် ပျော်တယ်ပေါ့လေ”
“မွန်တစ်ယောက် မျက်ရည်လေးတွေ ဝေ့လာတယ်”
“သူပဲ လုပ်ခိုင်းပြီးတော့ ဒီမှာ အလိုးခံရတာ”
ကိုထွန်းလီးက တော်တော် မာနေပြီ ပေါက်ထွက်တော့မယ်။ ပုဆိုးကို အမြန်ချွတ်ပြီး မွန့် အပေါ်တက် ပြီး လီးကို စောက်ပတ်ဝနဲ့တေ့ပြီးတော့ ထိုးချတယ်။
“အားနာတယ်။ ဖြေးဖြေး”
“ခုနကတော့ မနာဘူးပေါ့”
“အားးအားး ဖြေးဖြေးဆို ခုနကလည်း သုံးချီတောင် လုပ်ခံရတာ”
ကိုထွန်း သူ့မိန်းမ မွန်ပြောတာ ကြားပြီး ပြီးတောင် ပြီးချင်လာတယ်။
“ကောင်းတယ် ကို”
“ပြော လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ မွန့်စောက်ပတ်ထဲ သူ့လရည်တွေ ရှိသေးတာပေါ့နော် အတွင်းမှာလေ”
“အင်း” (မွန်လဲ သူ့ယောင်္ကျားကို ကြည့်ပြီးလည်း ပြီးချင်လာတယ်။ သူများနဲ့လိုးတာကို ကိုယ့်ယောင်္ကျား ပြန်ပြောရတာ တော်တော်ဖီးမိုက်တယ်။)
“သူ့လရည်တွေက အများကြီးပဲ ဖင်ထဲမှာကော”
“အာ အားးးး ဖင်ထဲမှာကောလား ဖင်ပါချတာလား ဒီကောင်ကွာ”
“ဖြောင်းဖြောင်း ပြွတ် ပြွတ်”
“ဟုတ်တယ်။ ကိုအခုလိုးသလို မွန့်ကို ကုတင်စောင်းမှာ လိုးတာ။ မွန့်ကို ဘယ်တုန်းထဲက လိုးချင်နေလဲ မသိဘူး”
“ကို့မိန်းမက လှတာကိုး သူများတွေ လိုးချင်မှာပေါ့ မွန်လည်း ကောင်းတယ်မလားး”
“အင်းး အသစ်အဆန်းပေါ့”
“အားးး”
“မွန့်ကို ဖင်ကုန်းပြီးတော့လဲ လုပ်သေးတယ်”
“ဘယ်လို ပုံစံလဲ”
“ဖယ်ပြမယ် မွန်ကဒီလို နေပေးရတာလေ”
“ကောင်းတယ်။ မိန်းမရာ အရမ်းဆောင့်လား မိန်းမကို”
“အင်းး မွန်လည်း ပြီးတယ်။ ပြီးတော့ သူ့လီးက အရှည်ကြီး တစ်ချက်တစ်ချက် မွန် အောင့်တောင် အောင့်တယ်”
“ကောင်းလိုက်တာ မွန်ရယ် ကိုပြီးတော့မယ် ပြောပြဦး ဘာတွေလုပ်လဲ”
“မွန့်ဖင်ထဲမှာ သူ့ လီးစိမ်ထားတာ အကြာကြီး”
ကိုထွန်းတစ်ယောက် ပြီးသွားပြီး မွန်လည်း ပြီးသွားတယ်။ ပြီးတော့ နှစ်ယောက်သား ရေမိုးချိုးတယ်။ ဟင်းမချက်ရသေးတော့ အပြင်မှာ ထွက်စားဖို့ပြင်တော့ ကိုထွန်း ဖုန်းလာတယ်။ မွန်လည်း အလှပြင်နေတာနဲ့ အကြာကြီးဆိုတော့ ဘာတွေပြောမှန်းမသိလိုက်ဘူး။ (အမှန်ကတော့ ကိုထွန်းနဲ့ကို သိန်းလွင်တို့ ဒီအကြောင်းတွေ ပြောနေကြတာပါ။) ထင်မှတ်မထားတာတွေ ဖြစ်တဲ့ညလေ။
မွန်တို့နှစ်ယောက် ညစာကို ဟိုတယ်မှာ စားဖြစ်တယ်။ ပြီးတော့ အရက်ဘားကိုသွားတော့ ကိုသိန်းလွင်ဆိုတာကို တွေ့တယ်။ ဘာမှန်းမသိဘူး လူတော့ နားချင်နေပြီ ကိုထွန်းနဲ့ ပြန်လုပ်ချင်တယ်။ မဝသေးဘူး။ ကိုသိန်းလွင်နဲ့ မိတ်ဆက်ပေးပြီးတော့ ကြိုတင်ငှားထားတဲ့ အခန်းကိုသွားတော့ မွန်က ဘယ်သွားမလို့လဲ ဆိုတော့ ကိုထွန်းက ပြုံးပြီး ခေါင်းငြိမ့်ပြတယ်။ လိုက်ပို့တဲ့ကောင်လေး ဝင်သွားတော့ အခန်းထဲကို သုံးယောက်သား ဝင်ပြီး တံခါးပိတ်လိုက်တော့ ကိုသိန်းလွင်က မွန့်လက်ကို ကိုင်ပြီး လမ်းလျှောက်ဖို့ပြင်တော့ မွန်က လက်တွေကို ရုန်းမယ်ပြင်တော့ တင်းနေအောင်ကိုင်တယ်။ ရှေ့ကနေသွားတဲ့ ကိုထွန်းကို လှမ်းခေါ်လိုက်တယ်။
“ကိုထွန်း”
“မွန် အဲဒါ ဟိုနေ့က မွန့်ကို လိုးတဲ့ ကိုသိန်းလွင်နော်”
“ဟာ ဘာတွေလဲ ဟိုနေ့က ဟန်ဆောင်ပြီး ကိုထွန်းနဲ့ပဲ လုပ်တာဟာကို”
“အင်း ဟန်ဆောင်တာကို မေ့ပြီးး တကယ်ဖြစ်ခဲ့တာလို့မှတ်လိုက်”
“ရှုပ်နေတာပဲ။ မသိတော့ဘူး”
“ညီမကို ကိုထွန်း စိတ်ဆိုးတော့ မျက်လုံးကာလေးတပ်ပြီး အစ်ကို ညီမကို လိုးတယ်လေ”
“အဲ့ဒါက”
“ဘာမှ ဆက်မပြောနဲ့တော့ ဒီနေ့လဲ ညီးယောကျ်ားမရှိတုန်း ကောင်လေးနဲ့ လိုးသေးတယ်ဆို”
“ကိုထွန်း ခွင့်ပြုတာလေ”
“အခုလဲ သူခွင့်ပြုတာပဲ”
“ကို”
“ပြောမွန်”
“ခုဘာလုပ်ရမှာလဲ”
“ရော့”
လက်ထဲရောက်လို့ ကြည့်လိုက်တော့ မျက်နှာဖုံး အတိုလေး သူ့ကျတော့ မျက်လုံးပေါက်ပါတယ်။ မျက်နှာ တစ်ခြမ်းဖုံးတယ်။ မွန်နဲ့ ကိုသိန်းလွင်နဲ့ နှစ်ယောက်လုံး ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်နဲ့ အခန်းထဲမှာ ရှိတုန်း ကိုထွန်းလက်ထဲမှာတော့ ကင်မရာနဲ့။ ကိုထွန်းက ခုတင်ဘေးမှာ ကင်မရာရိုက်တဲ့ အချိန် သိန်းလွင်နဲ့မွန် 69 စဆွဲဖြစ်တယ်။ ကိုယ့်ယောက်ျား ရှေ့မှာ 69 ပြီးတော့ တခြားလူ အရည်တွေဆိုတာ အများကြီးထွက်တာ ကိုသိန်းလွင် မျက်နှာမှာ ပေပွနေတာပဲ။
ကိုသိန်းလွင်လျက်တာလဲ ကောင်းလိုက်တာ။ စကားမစပ် သူ့လီးကတော့ တော်တော်ကြီးတယ်။ ပါးစပ်နဲ့တောင် မဆန့်ဘူး မနည်း စုပ်ရတယ်။ နောက်တော့ ကိုသိန်းလွင်က မွန့်ကို သူထည့်ရင် နာမှာစိုးတော့ မွန်က သူ့အပေါ်ကနေ ထိုင်ချခိုင်းတယ်။ မွန်က ကိုသိန်းလွင် လီးကို ထိုင်မချခင် ကို ထွန်း ကင်မရာကိုင်တဲ့ဖက်ကို ကြည့်ပြီး ထိုင်ချလိုက်တာ။
ဒီအခိုက်မှာ ကိုထွန်းနဲ့ မျက်လုံးချင်းဆုံတယ်။ သေချာတယ်။ အဆုံးထိပဲ မွန့်ယောင်္ကျားရဲ့ မျက်လုံးတွေက ပြုံးနေတယ်။ ပြီးတော့ မွန်နဲ့ကို သိန်းလွင် လိုးတဲ့တစ်လျှောက်လုံး အောကားရိုက်သလို ရိုက်တာ။ အဝင်အထွက်တွေကို အနီးကပ်ဆွဲရိုက်တယ်။ မွန် လေးဖက်ထောက်ပြီး အလိုးခံတော့ မွန်မျက်နှာနဲ့ မွန့်နို့တွေလှုပ်တာတွေ ကို ကင်မရာမန်းတစ်ယောက်လို ရိုက်တယ်။
မွန် ဖင်လိုးခံတော့လည်း သူကကင်မရာကိုင်ပြီး သေချာကို ချိန်ရိုက်တာ။ ပြီးတော့ ကင်မရာကို ခုံပေါ်ကနေချိန်ပြီး မွန့်ကို threesome ဆွဲတယ်။ မွန့်နှစ်ပေါက်လုံးချ တယ်။ လရည်တွေကို မွန့်နို့တွေပေါ် ကိုသိန်းလွင်က ပန်းထုတ်တယ်။ မျက်နှာပေါ်တွေကော ကိုထွန်းက အဲ့အချိန်ကင်မရာနဲ့ အနီးကပ်ချိန်တော့ ကို သိန်းးလွင်ရဲ့ လီးကို ကိုင်ပြီး လရည်တွေ အကုန် လုံး ကို ထွန်းရှေ့မှာ ပြောင်နေအောင်လျှက်ပေးတယ်။
ဒီညက မွန့်အတွက်တော့ ဘဝမှာ တစ်ခါမှ မထင်တာတွေ ဖြစ်ခဲ့တာလေ။ အဲ့ညကို အခွေကိုကြည့်ပြီး မွန်နဲ့ ကိုထွန်း လိုးဖြစ်တယ်။ ကိုထွန်းက အဲတုန်းက မွန် က ကို သိန်းလွင် လီးဝင်တဲ့ အချိန် ဘယ်လို ဖြစ်သွားတာ။ ကော့တက်သွားတာ။ မွန်ကလည်းဲ ပြောပါတယ်။ ဟုတ်တယ်။ကို သူ့လီး က ကြီးတာကိုး။ ညတစ်ည ရဲ့ အလှ ဆိုပါတော့လေ။ အခုတော့ ဘဝ က ပို ပြီးပြည့်စုံခဲ့တယ်။ မွန့်အတွက်ကတော့ ညတစ်ည ရယ်၊ ပြီးတော့ တစ်နေ့တည်း ကိုယ့်ယောင်္ကျားရယ်၊ သူခွင့်ပြုတဲ့ သူမသိတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်ရယ်၊ ပြီးတော့ သူခွင့်ပြုပြီး မွန် မသိတဲ့ လူတစ်ယောက်ရယ် ပေါင်း သုံးယောက်နဲ့ ဆုံဆည်းခဲ့တယ်။
ပြီးပါပြီ။
